«لورا» یکی از سه شخصیت محوری رمان «ساعت ها»، مادری خانه دار است که فرزند دومش را باردار است. او در روزی که باید برای مهمانی تولد همسرش تدارک ببیند با تمام وجود حس میکند نا امید و خسته است. نویسنده از کلمات متعددی برای توصیف حال لورا استفاده می‌کند؛ کرختی، نا امیدی، اندوه… تمام این‌ها می‌تواند مفهوم فرسودگی باشد.

«در نگاه اول کمی عجیب به‌نظر می‌رسد که برای خرید جهیزیه عروس سراغ کهنه‌فروش‌ها بروند، اما گشتی در راسته دست دوم فروشی‌های خیابان مازندران میدان امام حسین(ع) تهران و صحبت با فروشنده‌ها، چیزی غیر از آنچه را نمایان می‌کند که به ذهن می‌رسد.» دختر جوان روی گل‌های کنده‌کاری شده تاج تخت دست می‌کشد: «رنگ این طرفش هم که ریخته!» این را دختر می‌گوید، خطاب به مرد فروشنده که برای سرویس خواب چوب گردو که به قول خودش گل کارهایش است، حسابی تبلیغ می‌کند. مرد ابرو درهم می‌کشد: «به این می‌گویی رنگ ریخته؟! این کار آنقدر تمیز است که کسی اصلاً نمی‌فهمد دست دوم است.