برای فساد ستیزی نیازمندی به حضور توامان شفافیت و افشاگری بعنوان یک الزام است. این دو واژه با وجود شباهت هایی چند، دارای تفاوت های زیادی هم بوده و تاثیرات و نتایج گوناگون و مختلفی را بر جامعه می گذارند.عموما در فضاهای باز سیاسی، تاکید روی شفافیت قرار گرفته و در شرایط اضطرار و شرایط بسته ، تاکید روی افشاگری خواهد بود. شفافیت به اطلاع رسانی و آزاد سازی اطلاعات بگونه ای گفته می شود که در زمان مناسب،‌با کیفیت مناسب و با مخاطب مشخص شده داده شود و به دنبال جلوگیری از فساد،‌ افزایش مشارکت مردم و یا بهبود ساختارهای حاکمیتی است.ولی در افشاگری معمولا افشا کننده هدف تخریب دارد و عموما داده ها و اطلاعات با استانداردها و کیفیت های مشخصی ارائه نمی شود.در مبارزه با فساد دو مولفه شفافیت و حمایت از افشاگر نقش برجسته‌ای دارد و تجربه نشان داده با توجه دادن به این دو مورد می‌توان از گسترش فساد جلوگیری کرد.

چندماه اخیر بررسی طرح حمایت از افشاکنندگان فساد مورد تصویب مجلس شورای اسلامی قرار گرفت که سوالاتی درخصوص چگونگی حفظ امنیت جانی افشاکننده فساد و عدم سو استفاده از این طرح را در اذهان برانگیخت.

عضو شورای شهر خرم‌آباد گفت: به دنبال تصویب ساز و کاری هستیم که بر طبق آن کسانی که فسادهای مالی را در شهرداری خرم‌آباد افشا کنند از پاداش و مزایای خاصی برخوردار شوند.