رسیدن به ثروت از طریق جایگاه حقوقی، به عبارتی کسب ثروت از سوی اهل قدرت به دلیل جایگاهی که در اختیار دارند چیزی به جزء بهره‌جویی از رانت و سوء استفاده از مقام حقوقی‌شان نبوده و نیست. در واقع جهش مدیران اجرایی از میز و صندلی مدیریت دولتی به سوی بخش خصوصی و راه‌اندازی کسب و کارهایی که ریشه در فعالیت اقتصادی بخش خصوصی دارد، استفاده از رانت است. تغییر وضعیت مدیر ارشد از بخش دولتی به خصوصی تنها از طریق رانت انجام شدنی است، رانت اطلاعاتی، رانت مالی، رانت ارتباطات با اشخاص صاحب نفوذ و… همه و همه رانت‌ها و امکاناتی بی‌اندازه خاص است که نه تنها دستیابی به آنها برای همگان میسر نیست بلکه از راه رانت صورت می‌پذیرد. باورمندی به توانایی‌ها و هوش مدیری که در دوره مدیریت خویش با صدها و هزاران خطا و افزایش هزینه برای دستگاه تحت نظارتش اتفاق افتاده دشوار است، دشوارتر آنکه همین مدیر بعدها به واسطه استفاده از رانت خود را تولید کننده ارشد، وارد کننده برتر و مدیر فوق حرفه‌ای در بخش خصوصی معرفی کند!