همه پاکستانی‌های محل در ۲۵ کیلومتری تهران دعا می‌کنند که باران امسال سنگین نباشد. صادق پسر ۱۵ ساله علیشیر با بغض می‌گوید: «از آن روز به بعد زیر هر سقفی که می‌روم می‌ترسم. هی خیال می‌کنم الان است که بیاید پایین. همه خانه‌های محله سقف‌ چوبی دارند و چند شب باران بخورد پایین می‌آید.» محمد معصومیان، گزارش‌نویس، در روزنامه ایران نوشت: «پارسال در این خانه ۸ بچه زندگی می‌کردند و حالا شده‌اند ۶ تا: «دخترم آنجا افتاده بود، هر کاری کردیم نتوانستیم تیرک سقف را از رویش برداریم، پسرم هم این طرف. از آن وقت تا حالا زنم پا به این اتاق نگذاشته.» علیشیر ایستاده و انگار که با سقف تازه تعمیر شده حرف بزند، سرش را رو به بالا می‌گیرد و با هق‌هقی که امانش را بریده می‌گوید: «شب عید بود، سه روز پشت سرهم باران بارید. بچه‌ها دراز کشیده بودند تلویزیون تماشا می‌کردند که یکدفعه سقف آمد پایین.» نای ایستادن ندارد؛ پاها سست می‌شود و می‌نشیند.