محمدجواد آذری جهرمی در کانال تلگرامی خود نوشت: هر قدر با ۱ میلیون شغل ایجاد کردند، ۴ میلیون خانه ساختند، مرغ ۹ هزار تومن شد، دلار رو ارزون کردند، ماشین دست دوم وارد کردند، پینگ رو درست کردند و فساد رو جمع کردند؛ همونقدر هم وعده های الانشون اعتبار داره!

انتصاب افراد سیاسی کم سواد( هرچند افرادی خوب و دارای سجایای اخلاقی) به پست های وزارتی و معاون وزیری و رئیس سازمانی ، سفیری ، استانداری و .... ، کم کم دارد کار دست جمهوری اسلامی ایران می دهد. ان بنده خداهای کم خبر که با چند تعریف ریز و درشت، فکر می کنند که حتی حق شان است که در ان پست بنشینند، غافل از اینکه آقا گرگه، جای دیگر دارد کار خودش را می کند. سید صولت عزیر، برادر گرامی ، همسایه محترم ،......، می دانی داری چکار می کنی و چه می گویی؟ اگر یک میلیون شغل قابل رصد هم ایجاد کنی، این مجموعه شغلی باید دارای اثرگذاری قابل اثبات روی اقتصاد و بالطبع روی توسعه باشد. آیا با یک میلیون پول پاشی یا اشتغال غیر اولویت دار یا غیر هماهنگ در مقیاس ، می توان اثرگذاری اقتصادی داشت؟ منتظر دریافت پاسخ هستیم.

اشتغال صرفا یک مساله اقتصادی نیست و با مسایل اجتماعی و سیاسی پیوند خورده است. اما در سال‌های اخیر نسبت آن با مسایل امنیتی شدت بیشتری پیدا کرده است. به عنوان مثال برای انذار، ناچار از توجه دادن به این امر هم هستم که بسیاری از تنش‌های پیش آمده در کشور در سال‌های اخیر و حتی در آینده متأثر از مسئله بیکاری، بدن توجه به اعداد و ارقام است.

عباس عبدی نوشت: چرا اصرار پشت اصرار می‌شود که یک میلیون شغل وعده داده شده محقق شده است؟ در حالی که اگر رقم ۶۶۰ هزار را با وعده رسمی ۸۵۰/۱ میلیون شغل در آبان سال گذشته مقایسه کنیم، حدود یک‌سوم است. اعلام آمار نادرست شایسته مقامات نیست و اثرات منفی دارد.

درحالی ایجاد اشتغال یکی از وظایف دولت در قانون اساسی اعلام شده و این روز‌ها خیلی‌ها یا بیکارند یا زمینه شغلی مناسبی برای آن‌ها فراهم نشده که رئیس‌جمهور می‌گوید:دولت نباید شغل ایجاد کند بلکه زیرساخت‌ها را آماده می‌کند و اگر کسی بیکار باشد مقصر خودش است.