«آیا شهروندان گرامی و حکومتگران می‌دانند که در بدترین سال‌های جنگ بر اساس گزارش‌های رسمی بانک مرکزی و مرکز آمار، خانواده‌های این مملکت سالانه ۱۲۲ کیلو گوشت قرمز مصرف کرده اند و این میزان الان به ۶ تا ۷ کیلو در سال رسیده است؟ واقعا شما این‌ها را می‌خواستید؟ این میزان سهل انگاری و بی توجهی نسبت به سیاست‌های تورم زا و توسل کردن به پنهان کاری و فریب و بازیچه رباخوارهاو دلال‌ها شدن برای حکومت چه عاقبتی را پیش خواهد آورد؟»

فرشاد مومنی اقتصاددان هشدار داد: می‌گویید می‌خواهیم ۲۲ درصد تورم ایجاد کنیم و برآورد‌ها این است که تورم قطعاً بین دو تا سه برابر خواهد شد، چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود؟ به ویژه هنگامی که دستگاه‌های رسمی گزارش می‌دهند، نرخ بیکاری در شرایط کرونا و تحریم‌های بازگشته کاهش پیدا کرده است و مرکز پژوهش‌های مجلس گزارش می‌دهد بیکاری واقعی حول و حوش ۱۲ درصدی که می‌گویید نیست بیش از ۲۵ درصد است؛ و زمانی که گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس منتشر می‌شود کارشناسان مستقل نشان می‌دهند اگر منطق توسعه را ارزیابی کنیم، سطح بیکاری واقعی بالای ۴۰ درصد هست.

رئیس پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی در پاسخ تشریحی به این سؤال "چرا بعد ۴۰سال نتوانستیم تورم را حل کنیم؟" از هم‌قسم‌شدن همه دولت روی تورم هدف ۲۲درصد خبر داد و گفت: مشکل تورم از جانب عرضه کل اقتصاد و ۲ شاخص مهم «نوآوری» و «بهره‌وری» است.

یک‌بار دیگر افزایش قیمت بنزین با سیاست دو نرخی ۱۵۰۰ تومان (سهمیه‌۶۰ لیتر در ماه) و ۳۰۰۰ تومان آزاد.با این افزایش قیمت بنزین، باید در انتظار تشدید بیش‌تر فشارهای تورمی بود. گفتمان اصلاح قیمت‌ها با هدف افزایش کارآیی در سویی و کنترل کسری بودجه و در تحلیل نهایی کنترل تورم در سوی دیگر، خریداری ندارد. حنایی است بدون رنگ.