احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی خود نوشت: آقای توکلی باید پاسخ دهد که در ابتدی مجلس هفتم، بر اساس کدام اصل و منطق اقتصادی "طرح تثبیت قیمت‌ها" را مطرح کرد و با تلاش خود آن را از تصویب مجلس گذراند؟ مگر سرکوب قیمت‌ها و جهش ناگزیرِ بعدی آنها که بسیاری از اقشار اجتماعی را به خاک سیاه نشاند، جز ثمرۀ همان طرح عامه‌پسند و غیرعلمی وی است؟

نمایندگان مجلس به جز سال ۹۸ که با فشار رسانه‌ها کمی به بودجه شرکت‌های دولتی ورود کردند، با این استدلال که تعداد شرکت‌های دولتی زیاد بوده و مجلس وقت بررسی بودجه این شرکت‌ها را ندارد، هیچ وقت به ریخت‌وپاش‌های این شرکت‌ها ورود نمی‌کردند.

وقتی سران قوا تصویب می کنند که قیمت بنزین سه برابر شود تا بتوانند به 60 میلیون ایرانی یارانه دهند، یعنی اعتراف به این که چنان جامعه ای ساخته ایم که همین الان سه چهارمش "نیازمند" هستند. واقعاً دست مریزاد به این مدیریت و مردم داری!

سوال جالب مجری از معاون وزیر کار؛ چرا پول خود مردم را به نام “حمایت معیشتی” به آنها برمی‌گردانید!؟

صادق خلیلیان، اقتصاددان و وزیر کشاورزی دولت دهم بیان کرد: رقم کمک معیشتی دولت با گران کردن ۳ برابری نرخ بنزین باید بین ۷۱ تا ۹۱ هزار تومان باشد، نه حدود ۵۵ هزار تومان!/ فقط ۱۲-۱۰ درصد کاهش قدرت خرید مردم با کمک معیشتی دولت در ازای افزایش ۲۰۰ درصدی بنزین جبران خواهد شد

مسعود رضایی نماینده شیراز با اشاره به افزایش قیمت بنزین می‌گوید: مگر می‌شود به زور طرحی را به خورد مردم داد؟ کدام انسان عاقلی حاضر است ۱۰۰ یا ۲۰۰ هزار تومان در ماه بگیرد، ولی حاضر باشد تورم ناشی از آن را تحمل کند؟

اگرچه ممکن بود لغو طرح مدیریت مصرف سوخت از سوی رهبر انقلاب، از برخی مضرّات احتمالی جلوگیری کند، امّا گویا ایشان با تن دادن به این زیان محتمل، از تحمیل زیانی بزرگ‌تر به ملّت جلوگیری کرده‌اند. در مواجهه با این رویداد، در سطح جامعه عده‌ای ترجیح دادند با حیرت و بهت، روزگار سپری کنند و در انتظار روزهای آینده و توضیحات مسئولان بمانند. امّا عده‌ای دیگر کف خیابان را برای ابراز احساسات خود برگزیدند. همین، بستر را برای باز کردن پای گروهی دیگر به کف خیابان باز کرد؛ گروهی که حضور خیابانی را نه برای اعتراض به اوضاع اقتصادی، بلکه بهانه‌ای برای آشوب و خرابکاری قرار دادند. این دسته، یا توسط دشمنان کمین‌کرده، سازمان‌دهی و اجیر شده بودند، یا ناخواسته و بدون جیره و مواجب، در زمین آنان بازی می‌کردند.امّا این، تمام ماجرا نبود. روی دیگر این سکّه، خواص، سیاسیون و کارگزاران نظام بودند که واکنش‌ بخش عمده‌ای از آن‌ها به این طرح، به پیچیدگی و غبارآلودگی فضا دامن زده بود. در حالی که در بخشی از حاکمیت، تصمیمی گرفته شده بود، بخش‌هایی دیگر از حاکمیت، علیه این تصمیم به‌پا خاستند. در مجلس مقدمات برخورد صریح و بی‌پرده با طرح اعلام شده دولت، پایه‌گذاری شد.