نسل جدید به دو ابزار یا سلاح مجهز است که نسل ما آن دو ابزار را نداشتند: نخست شبکه‌های مجازی و ابزار‌های ارتباطی جدید، و دوم اندیشه روادار و غیر ایدئولوژیک. نسل ما نسل جزوه‌های پلی‌کپی و نوار‌های کاست بود. نسل از هم بریدگی و شیفتگی به کلام و شخصیت‌های کاریزما. چند ماه می‌گذشت تا یک نوار کاست یا یک جزوه به دست ما برسد که در آن هم سخنان کسانی بود مانند امام یا دکتر شریعتی یا فخرالدین حجازی ونظایر آنها. آن نوار‌ها یا کتاب‌ها به ما اطلاعات دقیق یا قدرت تحلیل نمی‌دانند بلکه ذهن ما را به سوی یک ایدئولوژی مقدس هدایت می‌کردند.

اعتراضات در ایران در طول چهل سال گذشته فراز و نشیب‌های زیادی داشته که از جهات مختلف قابل تحلیل و بررسی است. در این میان، از دهه ۷۰ تاکنون دوره‌های اعتراضی‌۱۰ ساله‌ای را تجربه کرده‌ایم که قصد نداریم در اینجا به صورت خاص به آن‌ها بپردازیم. اما جنس این اعتراضات، میزان خشونت اعمالی در آنها، خواسته‌های معترضان در هر دوره و همچنین جغرافیا و رهبری اعتراضات تفاوت‌هایی با دوره‌های پیشین داشته است که در این نوشتار به دنبال یک مقایسه اجمالی و نتیجه‌گیری از اعتراضات آبان ۹۸ هستیم.

یک جامعه‌شناس با اشاره به اعتراضات اخیر گفت: این نوع اعتراضات جز خراب کردن جامعه و جز بن‌بست‌های شدید پیش‌روی جامعه هیچ نتیجه‌ای ندارد.