مازوت سوزی در نیروگاه‌های برق کشور و اثرات آن بر آلودگی هوا خصوصا در فصل زمستان، موافقان و مخالفان خاص خودش را دارد. حل این معادله نیز کار چندان سختی نیست. نصب چند سامانه یا ایستگاه اندازه گیری آلودگی هوا همراه با ثبت و رکورد ۲۴ ساعته تصاویر در اطراف نیروگاه‌ها، می‌تواند داده‌های ارزشمندی را ارایه دهد. آنچه مسلم است، گروهی صاحب منفعت، بشدت تمایل دارند که حل این مسئله به درازا بکشد و مقصر داستان مشخص نباشد. وزارت نفت مدعی است که از بین ۱۴۱ نیروگاه بزرگ کشور تنها ۱۶ نیروگاه قابلیت و امکان مصرف سوخت مازوت دارند و از سوی دیگر هیچکدام از نیروگاه‌های فعال استان تهران و دیگر کلانشهر‌ها مازوت مصرف نمی‌کنند؛ همچنین در کل کشور فقط ۱۶ نیروگاه بخاری وجود دارد و بقیه نیروگاه‌ها گازی و سیکل ترکیبی هستند که اساساً امکان مصرف مازوت را ندارند. از بین این ۱۶ نیروگاه نیز مخزن سوخت دو نیروگاه بعثت و اصفهان سال‌هاست پلمپ شده و از دسترس استفاده خارج است. سوال این است که آیا هوای کلان شهر‌ها، خود به خود آلودگی تولید می‌کند و ترکیبات آلاینده سوخت سنگین در آن پخش می‌شود؟ جمع کنید این تفسیر‌ها و شارلاتان بازی‌ها ابلهانه را. ورود موثر و همزمان مجلس در قالب تحقیق و تفحص و دادستان کل کشور بر اساس گزارشات و مستندات موردی دریافتی، یک الزام است.

اراک بواسطه قرار گرفتن در مسیر حرکت آلودگی‌های ناشی از فعالیت نیروگاه حرارتی شازند، همیشه در خصوص نوع سوخت مصرفی این صنعت بزرگ نگرانی داشته و این روز‌ها این نگرانی تبدیل به کابوسی برای اراکی شده است بویژه اینکه کرونا ویروس میهمان ناخوانده این روز‌ها به همان عضوی حمله می‌کند که بیش از همه در معرض خطر آلودگی هواست.

دیروز پایتخت ایران با شاخص ۱۶۶، دومین شهر آلوده جهان بود (شاخص بالای ۱۵۰ ناسالم برای همه گروه‌هاست). رکوردی حقیقتا هشدار‌دهنده... این در حالی است که مهم‌ترین کاری که نهاد‌های متولی انجام می‌دهند، جلسه گذاشتن برای تعطیلی مدارس و شاید کارخانه‌های آلاینده است یا مثل شهرداری تهران، اجرای طرح ترافیک جدید- یا اظهار امیدواری برای بارش باران.