تجربه تاریخی جنگ های صورت گرفته با اسرائیل خصوصا از سال 1960 به بعد( تجربه 65 ساله) ، اثبات نموده است که در درگیری با اسرائیل می بایست در گام نخست بجای مدارا و مماشات ، اقدام به زدن سیلی سخت اول نمود. چنانچه این سیلی زده نشود، اسراییل به دو شیوه زدن سیلی سخت مکرر و یا خسته کردن طرف مقابل در جنگ، نتیجه نبرد را به سمت خودش متمایل می کند. داود حشمتی، در یادداشت خود درباره تجاوز نظامی اسرائیل به خاک ایران بیان داشته است که برای پایان دادن به این جنگ، ایران باید استراتژی خود را از پاسخ‌های متقابل و محدود به یک اقدام قاطع تغییر دهد. این به معنای نابودی کامل اسرائیل نیست، بلکه به معنای وارد کردن ضربه‌ای است که توان نظامی و اقتصادی این رژیم را به حدی تضعیف کند که دیگر نتواند به ماجراجویی‌های خود ادامه دهد. این نوع برخوردها علاوه بر تضعیف اساسی اسرائیل ، شان دهنده اوج قدرت وابسته به انتخاب گری ایران است.

بعد از آنکه روز گذشته ایسرائیل کاتز، وزیر امور خارجه اسرائیل، مستقیم ایران را با حمله مستقیم و پیشگیرانه تهدید کرد، این بار نوبت وزیر دفاع این رژیم بود تا با تهدید مستقیم ایران، جنگ در ابعاد لفظی را به اوج خود برساند.