اگر در کشوری زندگی کنید که هر صبح وقتی بیدار می‌شوید انتظار یک خبر شوک‌آور را داشته باشید، بدون تردید وعده «سورپرایز» و «خبر خوش» یک مقام حکومتی نمی‌تواند خوشحال‌تان کند، بلکه حتی نگران‌تان هم می‌کند و آسایش روانی‌تان را نیز به هم می‌ریزد. این موضوع زمانی بغرنج‌تر می‌شود که نتیجه سورپرایز نه رفع یک مشکل، بلکه بیشتر شبیه یک شوخی یا دست انداختن و مسخره کردن مردم به نظر برسد و از شنیدن آن احساس کنی عده‌ای با نمایش یک سورپرایز لوس و بی‌مزه عامدا و عالما در صدد مزاح با مردم هستند.