اسطوره سازی از شخصیت‌های سیاسی در ایران، تبدیل به نوعی سنت زشت شده است که متاسفانه بنظر می‌رسد پایانی برای آن نباشد. هاشمی رفسنجانی راست دست بود (با دست راست می‌نوشت). کسی که الفبای تحلیل زبان بدن را بداند متوجه کارنابلدی فرد پشت رایانه می‌شود. چرا نباید بپذیریم که رایانه اتاق ایشان هم همانند صد‌ها مدیر آن دوران، دکوری بود و برای حفظ کلاس کار. باورتان می‌شود که بعد از ۳۵ سال حضور فراگیر رایانه در ایران، هنوز هستند مدیران ارشدی که یک ایمیل نمی‌توانند برای خودشان باز کنند.

تسنیم در گزارشی در مورد هاشمی رفسنجانی صحبت‌هایی کرده و می‌نویسد: او دچار «خودمرکزپنداری» بود و همین نگاه باعث شده بود برخی جا‌ها خطا کند.

ایران انقلابی بعد از جنگ و در زمان ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی ، با نوعی ریل گذاری به سمت اقتصاد لیبرال مواجه شد. الگویی که ثمره آن ، افزایش شکاف طبقاتی ، تجمل گرایی و ازدیاد واردات بود.

مجلس سوم از نقاط عطف تاریخ جمهوری اسلامی است؛ سال پایانی جنگ، رحلت امام خمینی (ره)، بازنگری در قانون اساسی، تغییر جایگاه مرحوم هاشمی‌رفسنجانی از ریاست مجلس به ریاست جمهوری. اما انتخابات مجلس سوم از منظر دیگری نیز شایان توجه است و آن اختلاف بین دو نهاد تازه‌تأسیس جمهوری اسلامی است که هر‌چند در آن مقطع حل می‌شود، اما جنجال‌هایش تا سه دهه بعد ادامه پیدا می‌کند.