میرزا ابوالحسن حسینی نیک از سال ۱۲۸۶ شمسی و از قرن بدون جاده و ارتباطات، قرن تفنگ و یاغی گری، پا به قرنی گذاشت که برای باسواد شدن در آن هیچ مانعی جز خواستن نیست. مردی که سرانگشتانش سفید از گچ بود و شانه‌هایش رد تفنگ داشت.