مرد میانسال بر سکویی تکیه داده، صدایی جز سکوت در فضا نیست، هیچ نمایی در چشم نمی‌آید. خبری هم از حرکت کسی نیست. نور کم‌رنگ آفتاب از پنجره‌های کافه، تنها دو یا سه میز را روشن می‌کند. مردی در گوشه کافه با سکه‌های فلزی بازی می‌کند. هرچند ثانیه، سکه‌ها را وادار می‌کند تا چرخی بر روی میز بزنند و به یک رو بیفتند. حرکات او تنها صدا و تصویر کافه را می‌سازد. کمی دورتر تصویر محوتر می‌شود.