سال های سال است که ایرلاین های ایرانی مشغول استثمار انحصارگرایانه شهروندان هستند و با وجود اعتراضات بی نهایت زیاد، با سازمان هواپیمایی روبرو بودیم که حتی شائبه های آلودگی مدیریتی آن در برخی دوره ها مطرح بود. مثلا برای گران فروشی و عدم ارایه خدمات مناسب ، اخطار می دهند و مجوز پرواز را باطل می کنند. خوب ، بعد از آن چی؟ برخورد موثر کجاست؟ ایرلاین داری برخلاف ظاهر مظلوم خود در ایران و مخفی شدن پشت تحریم، بهشتی از رانت است. هواپیمای از رده خارج شده با قیمت ارزان، خلبان و کادر پرواز نسبتا مفت ، سوخت ارزانتر از آب ، تسویه حساب بالای شش ماه با شرکت فرودگاه ها و غیره، بخشی از واقعیات این بهشت پنهان در پشت مثلا خدمات رسانی هوایی است. انجمن شرکت های هواپیمایی هم کاسه داغتر از اش همین داستان است که قبلا هشدارها در خصوص آن داده شده و ان شاالله این بار، عملا وارد میدان می شویم. به قول علی ربیعی ، زنده باد فساد.

طبق آیین نامه حقوق مسافر در پرواز‌های داخلی که از سوی سازمان هواپیمایی کشوری تدوین شده در صورتی که پروازی بیش از چهار ساعت تاخیر داشته باشد، ایرلاین‌ها موظف به پرداخت جریمه از پیش تعیین شده به مسافران هستند.