درحالی‌که طی چندماه گذشته بازار اجاره مسکن محرک اصلی تورم ماهانه بوده، اما در آذرماه این میدان‌داری از آن اقلام خوراکی شده است. گزارش مرکز آمار ایران از تغییرات متوسط قیمت حدود ۵۰ قلم کالا‌های خوراکی منتخب در مناطق شهری کشور نشان می‌دهد در آذر ١٤٠٢ به جز گوجه‌فرنگی که جهش قیمت فصلی و نقطه‌ای را تجربه کرده، میدان‌دار افزایش قیمت‌ها در بین اقلام خوراکی طی دوره یک‌ساله (آذرماه ۱۴۰۱ تا آذرماه ۱۴۰۲) در دست اقلام خوراکی همچون گوشت گوسفندی با ۱۳۷ درصد افزایش قیمت، گوشت گاو با ۱۳۰ درصد، ماهی تن با ۱۱۴ و ماهی قزل‌آلا نیز با ۸۹ درصد بوده است. مسئولان مربوطه که کاری نمی‌کنند، نمی‌دانیم می‌توان از دام‌های محترم تقاضا نمود که جلوی افزایش قیمت شان را بگیرند.

ما شب می‌خوابیم و صبح دیگر سکه‌هایمان به درد روزگار نو نمی‌خورد. ما شب می‌خوابیم و صبح دیگر، برنامه‌هایمان به درد اجرا شدن نمی‌خورد. ما شب می‌خوابیم و صبح دیگر نمی‌توانیم ماشین یا خانه بخریم. ما شب می‌خوابیم و ...

متقاضیان خرید خودرو انتظار کاهش بیشتر قیمت‌ها را دارند و برای خرید دست نگه داشته‌اند که با توجه به سیاست‌های دولت و بانک مرکزی در خصوص کاهش بهای ارز به نظر می‌رسد قیمت‌ها همچنان نزولی باشد.

اقتصاد ایران از ابتدای دهه ۱۳۸۰ به‌تدریج به وضعیتی تغییر مسیر داد که برخلاف حدود دو دهه قبل از آن نرخ سود حقیقی شروع به افزایش و مثبت شدن کرد. علامت این نرخ سود رو به افزایش نیز افزایش سهم سپرده‌هایی بوده که به آن سود تعلق می‌گرفته است. در تحلیل این مساله می‌توان دو عامل را نام برد. این دو عامل نقش کلیدی در شکل دادن به وضعیت مورد اشاره داشتند.

دستمزد در کشور ما نسبت به همان استاندارد ناعادلانه جهانی، بسیار پایین‌تر و ناعادلانه‌تر است. با این وجود، فکر کردن به افزایش حداقل دستمزد به‌عنوان تنها راهکار، درست به نظر نمی‌رسد. افزایش دستمزد کارگران بدون قرار گرفتن در چارچوب یک بسته سیاستی فراگیر و سازگار با دیگر بخش‌های اقتصادی، اثرگذار نیست.