دکتر اسماعیل کهرم استاد دانشگاه و فعال محیط زیست ،پیرو سخنان رئیس‌جمهور درباره جیره بندی آب در آذرماه و تخلیه تهران معتقد است: «فعالان حوزه محیط زیست به دلیل برخی رویکرد‌های نظارتی نمی‌توانند نمایندگان مناسبی در ساختار قدرت و تصمیم‌گیری جامعه داشته باشند. در نتیجه فعالان محیط زیست و مردم نمی‌توانند در حوزه محیط زیست نقش آفرینی موثر داشته باشند. نکته دیگر اینکه تصمیمات حوزه محیط زیست بیش از آنکه در اختیار متخصصان این حوزه باشد تحت تأثیر گرایش سیاسی کسانی است که وارد مجلس یا دولت می‌شوند. در شرایط کنونی مهم‌ترین چالش‌های محیط زیست کشور آب، خاک و جنگل است. مردم ایران بیش از میزان استاندارد جهانی آب مصرف می‌کنند و از سوی دیگر تراز آب‌های زیر زمینی در ایران منفی شده است. به عبارت ساده‌تر، به همان میزانی که از آب‌های زیرزمینی برداشت می‌کنیم، بر نمی‌گردانیم. مثل یک حساب بانکی است که شما مرتب مثلاً ماهی ده هزار دلار از آن برداشت می‌کنید ولی ماهانه فقط پنج هزار دلار پول به آن واریز می‌کنید و این حساب هر چقدر هم که باشد تمام می‌شود. با این وجود در طول سال‌های اخیر هیچ اقدام موثری در مجلس یا دولت در این زمینه وجود نداشته است».

کوچ اجباری و توصیه به تخلیه کل جمعیت شهری حدودا ده میلیون نفری با تهدید نظامی، از منظر حقوق بین الملل مصداق " جنایت علیه بشریت" تلقی شده و از منظر مدیریت شهری، امری ناممکن و الزاما منجر به ایجاد بحران است. هرچند که پیشنهاد ترامپ بنظر می رسد که، پیشنهادی سیاسی و مبتنی بر قاعده بلوف بوده باشد، با این حال می تواند بعنوان ادله اثبات شروع جنایت علیه بشریت ، مورد توجه قرار گیرد. لازم به توضیح است که ادله اثباتی دیگر مثل پیشنهاد مهاجرت اجباری به شهروندان غزه، نشان می دهد که وجود چنین تفکراتی در این فرد مسبوق به سابقه بوده و جزیی جدا نشدنی از نظام واره فکری او را تشکیل می دهد و می تواند بعنوان ادله اثبات رکن معنوی جرم( در کنار دو رکن قانونی و مادی)، مورد توجه قرار گیرد.

وضع آلودگی هوای شهرهای بزرگ و صنعتی و حتی شهرهای کوچک‌تری که چندان سابقه‌ای در آلودگی‌ نداشته‌اند، امسال به حد ویرانگری رسید. در تهران، به عنوان پرجمعیت‌ترین شهر کشور و حتی منطقه، آلودگی‌ به میزانی رسید که شهردار گفت باید شهر را تخلیه کرد. یک پنجم جمعیت کشور، فقط در تهران مشغول تنفس سم هستند.