محسن شاکری نژاد رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما به تازگی اعلام کرده که دیگر نمی‌توان حرفی از ۸۰ درصد و ۹۰ درصد مخاطب به میان آورد این در شرایطی است که این سازمان تمام امکانات را در اختیار دارد، اما چرا نمی‌توان چنین توقعی از تلویزیون داشت؟ چرا در شرایطی که بودجه این سازمان از هفت و نیم همت سال ۱۴۰۲ به بالغ بر ۲۴ همت در سال ۱۴۰۳ رسیده، مطالبه گری و پاسخ خواهی را کنار گذاشت؟ اگر صداوسیما مخاطب ندارد، فاقد توان اثبات شده و غیرشعاری برای اثرگذاری بوده و قادر به تنوع تولید ارزشمند نیست، چرا باید بودجه ۲۴ هزار میلیاردی صرف آن شود؟

برنامه زنده «جام جم» شب گذشته میزبان مصطفی کواکبیان، مدیر مسئول روزنامه مردم سالاری و دبیرکل حزب مردم سالاری بود تا در موضوع «رسانه ملی و مطالبه گری» با مجری برنامه بحث و تبادل نظر داشته باشد. در بخش‌هایی از این برنامه کواکبیان به انتقاد از صداوسیما در برخورد دوگانه با دولت‌ها پرداخت و گفت: مشکلات اقتصادی مردم در صداوسیما جایی ندارد و این ضعف به علت همراهی تیم مدیریتی در صداوسیما با دولت سیزدهم است چرا که برخورد صداوسیما با دولت قبل، و بیان مطالبات و پیگیری وعده‌ها بسیار متفاوت بود.کواکبیان با اشاره به ریزش شدید مخاطبان تلویزیون نیز ادامه داد: برخلاف نظر مقام رهبری که بر شعار «جذب حداکثری و دفع حداقلی» تاکید دارند به نظر می‌رسد تلویزیون در دو سال گذشته به دفع حداکثری و جذب حداقلی اعتقاد دارد.

الیکا عبدالرزاقی گفت: شبکه نمایش خانگی هم مانند تله‌فیلم مجال دیدن شدن بیشتر و کار کردن در کنار سینما و تلویزیون را به هنرمندان ما داد. از نگاه من حرکت و ایده جالبی نیست که حالا بخواهیم صورت مسئله را پاک کنیم. باید با ایجاد اتاق فکر‌هایی سطح کیفی تلویزیون را ارتقا دهیم و با هم‌فکری راهی برای اعتماد به کارگردان‌ها، بازیگران و همسو شدن با اتفاقات روز جامعه را در رسانه ملی به اجرا در آوریم.

در هفته‌های اخیر، حملات به «سلبریتی ها» در تلویزیون شدت گرفته تا جایی که آن‌ها را هنرمند خائن، دولبریتی و سلبریتیِ اجاره‌ای و... خطاب کرده اند. این در حالی است صداوسیما که با بحران ریزش مخاطب روبروست، در مناسبت‌های مختلف از همین سلبریتی‌ها حتی آن‌هایی که هیچ گونه سابقه هنری نداشته و صرفا در اینستاگرام معروف شده اند، استفاده می‌کند.