شرکت های سهامی زراعی کشور به عنوان یک نظام بهره برداری کارآ و الگوی توسعه روستایی مؤثر در طول حیات خود از سه نقیصه بزرگ رنج می برند ؛ اول تعداداندک و کم شمارشان دوم پراکندگی جغرافیایی و نداشتن ارتباط و سینرژیک یا هم افزایی با یکدیگر سوم ،فقدان یک هسته واحد فرماندهی عملیاتی و برنامه ریزی