در زمان قاجاريه، اعطا يا فروش القاب به زنان درباري نيز باب شد و با عناويني چون فخرالدوله، شوكت السلطنه، قدرت السلطنه و غيره خطاب مي شدند، با اين حال، نقش چنداني در زندگي اجتماعي نداشتند. بجر افرادي مثل مهدعليا مادر و انيس الدوله همسر ناصرالدين شاه كه آنها هم نه از طريق سياست ورزي، بلكه به شيوه فتنه گري امورات خود را پيش مي بردند. دوشخصيت لايق و قدرتمند دوره قاجاريه يعني اميركبير و سپهسالار با توطئه زنانه زمين گير شدند

او از محارم و صاحبان سِرّ پهلوی دوم به شمار می رود.جای پای او پیش "اعلیحضرت" به قدری محکم بود که رها کردن "شهناز پهلوی" نیز، آن را مخدوش نکرد و وی همچنان به خدمات پیدا و پنهان خود به شاه ادامه داد!