دکتر حسین سیمایی صراف در مراسم تجلیل از سرآمدان آموزشی دانشگاه ملی مهارت تاکید کرد: متاسفانه ما با صاحبان مدرکی مواجه هستیم که مهارت ندارند؛ حتی در رشته هایی که آموزش دیدند نمی توانند برای خودشان نیز کاری انجام دهند. این شکاف بین دانش و مهارت موجب شده که بازار کار از فارغ التحصیلان استقبال نکند. یکی از عوامل بیکاری و افزایش نرخ بیکاری ضعف در مهارت و توانمندی است. باید نظام ارزیابی مهارتی ایجاد کنیم تا شاهد جهش در مهارتی‌تر شدن دانشجویان باشیم؛ به طوریکه نظام نمره دهی باید حذف شود یا جایگاه آن تضعیف شود و ارزیابی بر اساس توانمندی و مهارت دانشجویان صورت بگیرد و معدل آنها بر اساس مهارت نرخ‌گذاری شود نه تست زنی و .... . باید از جناب دکتر سیمایی پرسید که آیا مخاطب این صحبت ها، صرفا دانشگاه ملی مهارت و ارکان ان است یا کل نظام اموزش عالی کشور؟ رسالت دانشگاه در گام اول بهانه ای برای ایجاد قدرت تفکر در دانشجویان است و زمینه سازی برای تخصص. کارکردهای شغلی ، ارتقا مهارتی و غیره، در قالب سیاستگذاری موثر بر رویه های عملکردی دانشگاه باید پیگیری شود.

متاسفانه بسیاری از رشته های دانشگاهی صرفا نظری بوده و گویی با مهارت و کارآفرینی بیگانه اند درواقع یکی از مشکلات جامعه هم همین رشته هایی است که تنها برای افزایش اطلاعات علمی و آموزشی ارائه می شوند و بعد از دریافت مدرک به کار فارغ التحصیلان نمی آید.

عباس علوی راد رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابرکوه نوشت:گزارش مجمع جهانی اقتصاد (۲۰۱۹) از وضعیت رقابت پذیری اقتصاد های دنیا، بار دیگر پرده از دو گانگی در کارکرد مناسب دانشگاه ها در تربیت دانش آموختگان با مهارت و انتشار مقالات علمی برداشته است