اهالی قلعه گنج کارخانه و کارگاه ندارند؛ هر کپر کارگاهی است برای خودش؛ هم محل زندگی شان است و هم محل کار. بوته (درختچه داز) یا همان «پیش» مواد اولیه کار بیش از یک هزار زن و مرد روستایی قلعه گنج است.