روزنامه کیهان نوشت: «وزیر نفت پس از هفت سال تحمیل انواع عقب‌ماندگی‌ها در حوزه نفت، سعی دارد دستاورد‌های دیگران را به نام خود سند بزند و این‌گونه القا کند که اگر او نبود، پارس جنوبی و غرب کارون به جایی نمی‌رسید. او روی نقاطی دست گذاشته که از قضا ارتباطی به عملکردش ندارد، اما چه می‌توان کرد وقتی چیزی برای عرضه نباشد، فریاد‌ها بلند می‌شود که اگر ما نبودیم هیچ چیز نداشتیم.»

وقتی زنگنه توسعه صنعت نفت را به نسل جدید قراردادهای نفتی و شرکت‌های غربی کوک کرد، تصورش را نمی‌کرد برخلاف رویه سابق خود، به دفاع از عملکرد شرکت‌های ایرانی بپردازد.

تحریم‌های دولت جدید آمریکا طوری تنظیم شده تا برجام را نقض نکند اما بسیار زیرکانه تحریم‌های قبلی را زنده می‌کند، تحریم‌های جدید شرکت‌ های غربی و همسایگان دوست را درباره همکاری با ایران به تردید انداخته است.