پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

داستان بعضی از ترور ‌ها و جریان سازی‌های بعد از آن را باید همیشه به دیده تردید نگریست. برخی از ترور ‌ها، ترور واقعی نبوده و شاید بتوان گفتن که نوعی ترور یدن برنامه ریزی شده خود خواسته، برای اهدافی نظیر افزایش محبوبیت‌ها یا ایجاد بهانه و کسب مشروعیت برای مبادرت به اعمال اقداماتی خاص است. تاریخ تمام کشور‌ها در ادوار مختلف، چنین ترور ‌های مشکوک و بوو-جیز شدگی‌های جزئی را به یاد دارد. منتقدین درباره ترور ترامپ چنین روایت‌هایی را مطرح می‌کنند و معتقدند که آسیب دیدگی جزیی فرد ترور شده می‌تواند نشانگی بر چند دلیل نظیر ارایه هشدار اولیه، ترور شدگی ساختگی، از بین رفتن یا برهم خوردن مناسب بودگی شرایط ترور باشد. در مورد ترامپ، داستان به مورد دوم بنظر نزدیک‌تر می‌آید.

در نظم جدید جهانی که مهاجرت نوعی سبک زندگی است و در جهان‌سازی‌ای که در قرن اخیر توسط آمریکایی‌ها دنبال شده، بسیاری از انسان‌ها در سرتاسر دنیا برای رسیدن به یک سبک زندگی مطلوب دست به مهاجرت می‌زنند، اما به‌لحاظ فرهنگی سعی می‌کنند خود را به‌طور کامل از میهن اصلی جدا نکنند. با مهاجرت همه گیر، چند مقصدی و عمومی ایرانیان به خارج از کشور، شاهد ایجاد نوعی دیاسپورا یا جوامع دور از میهن یا وطن اصلی می باشیم. جوامعی که امکان اتحاد برون مرزی تا سر حد اتحاد جهانی و ایجاد نوعی حساسیت بین المللی نسبت به مسائل داخل کشور را دارند. سوال اینجاست که آیا نظام های امنیتی بیگانه قادر به جهت دهی به این پتانسیل جمعیتی نیستند؟ آیا قابلیت مسخ این توده جمعیتی یا جوامع پراکنده دور از وطن وجود ندارد؟ آیا می شود جوامع دور از وطن را همانند گذشته بعنوان توده اجتماعی پراکنده و شهروندان درجه دوم و سوم در مقصد دید؟ بنظر می رسد که کشور در اتمسفری از پناهجو فرستی و هزینه های تحمیل شده از خروج ها بر کشور، دیاسپورا یا تشکیل جوامع دور از وطن و ارتباط جهانی آنها با یکدیگر و در نهایت بحث مهاجر پذیری گسترده از افغان ها و تغییر بافت جمعیتی داخلی، روبرو است.

زخمی کردن انقلاب ها در قالب دمیدن به کوره دشمنی دائمی، خط مشی اصلی آمریکا در قرن بیستم بوده که این پروژه در قرن بیست و یک با امنیتی سازی ادامه یافته است. از نظر آمریکا احیای دشمنی و امنیتی سازی، اصل اساسی برای ایجاد اختلال در تحقق آرمان ها و وعده های انقلابیون بوده و تقلیل هویت انقلابی به دشمن انقلاب، خود دمیدن به کوره نظریه دشمن دائمی و امنیتی سازی آمریکا و غرب بوده است.در بعد از انقلاب، مواجهه با وضعیت اضطراری یعنی جنگ و ترور ، به سیاست های جناحی و شکل گیری دولت استثنایی تقلیل یافت و به طرز ناخواسته ای به آن ها دامن زده، امنیت را در این چارچوب تعریف کرد و از آن پس بر اساس منافع دولت استثنایی استمرار یافت. پیامد تداوم چنین وضعیتی هم مشخص است. تقویت نفوذ، با افتادن در تله امنیتی سازی، تقویت اسلام مناسکی و تضعیف اسلام گفت و گویی . سوال اینجاست که آیا جمهوری اسلامی ایران ، مخاطرات نهفته در این نگاه را بخوبی تبیین نموده و حساسیت های لازم برای مقابله با آن را دارد؟

علی اکبر گودرزی (هوادارانش او را در ابتدا «چوپان زاده آزاده» و سپس «امام» می‌نامیدند /زاده ۱۳۵۵ و در شناسنامه ۱۳۳۸ در روستای دوزان شهرستان الیگودرز - درگذشت ۳ خرداد ۱۳۵۹) مصداق همان آدم‌های با دانش اندک و ایمان زیاد بود که می‌توانست هزاران نفر را به پای برداشت‌های انحرافی خود از متون دینی، قربانی کند و یک جامعه‌ای را به قهقرا سوق دهد. وی تلاش داشت تا یک نظام سیاسی جایگزین جمهوری اسلامی فعلی تاسیس کند. در آغاز دهه ۱۳۵۰ چندین گروه سیاسی با ایدئولوژی اسلامی اعلام موجودیت و فعالیت کردند و تفاوت عمده گروه فرقان با همه آن‌ها در این بود که آبش با روحانیون در یک جوی نمی‌رفت و خواهان «اسلام بدون آخوند» بود. به همین دلیل، گودرزی در سال ۱۳۵۶ عبا و امامه طلبگی را کنار گذاشت و در سن ۱۸ سالگی، به تفسیر قرآن روی آورد و بنوعی گروه فرقان را تاسیس کرد. او از آیات قرآن فقط جنگ و جهاد و مبارزه را می‌فهمید و چیزی از صلح و زندگی در کلام او نبود. جمعیتی از جوانان مذهبی و پرهیجان در مساجد پایین شهر تهران در محدوده نازی آباد و جوادیه و میدان شوش نیز، گوش تا گوش می‌نشستند و این تفاسیر خون چکان را استماع می‌کردند. ایده اسلام بدون روحانیت را اولین بار اندیشمند پاکستانی، ابوالا مودودی، مطرح کرد. سپس دکتر علی شریعتی آنرا ذیل مبحث «جامعه بی طبقه توحیدی» شرح و بسط داد. اکبر گودرزی تحت تأثیر اندیشه انقلابی شریعتی تفسیری از قرآن به نام «ایدئولوژی توحیدی» تألیف کردو یکی دیگر از افرادی که تأثیر مهمی در شکل‌گیری ایدئولوژی گروه فرقان داشت، حبیب‌الله عاشوری، روحانی ناراضی بود. فرقانی‌ها هم به استناد همین حرف شریعتی، معتقد بودند که، چون روحانیت شیعه بصورت یک طبقه اجتماعی ظاهر شده، بنابراین برای تاسیس یک جامعه اسلامی خالص و بدون طبقه، باید این‌ها را از سر راه برداشت. به نظر آن‌ها «میان اسلام و روحانیت هیچ انضمام و انسجامی وجود ندارد». این ایده را بعد‌ها مجاهدین خلق پی گرفتند و در عین تاریک اندیشی‌های ایدئولوژیک و مذهبی، همچنان خودشان را مخالف «آخوندیسم» نامیدند. جدال رسمی روحانیون و فرقانی‌ها در سال‌های قبل از انقلاب را، مرتضی مطهری شروع کرد و از آنان با عنوان «ماتریالیست‌های مسلمان و منافق» یاد کرد. گودرزی بر خلاف بسیاری از روشنفکران مذهبی، در هر صورت با ظواهر و کلمات و آیات قرآن آشنایی کامل داشت و در پاسخ به روحانیون سعی می‌کرد که با ادبیات و منطق خودشان به آن‌ها پاسخ دهد. به نظر گودرزی از نظر قرآن «منافق کسانی هستند که همزمان با باند حکومت و باند مردم همکاری می‌کنند». اشاره او مستقیما به خود مطهری و نیز سید محمد بهشتی، محمدمفتح و جواد باهنر بود که در آموزش و پروش و دانشگاه دوره پهلوی تدریس می‌کردند و در عین حال، با حکومت پهلوی هم مخالفت می‌کردند. با پیروزی انقلاب و آغاز سال ۱۳۵۸، گروه فرقان دست به تفنگ برد و نخستین ترور ‌ها در درون نظام نوپا را رقم زد. از سپهبد قرنی نخستین رئیس ستاد مشترک جمهوری اسلامی شروع کرد تا مطهری و مفتح و عراقی و در مجموع ۱۹ نفر را هدف قرار داد. آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و عباس امیر انتظام نیز هدف سوء قصد قرار گرفتند و جان سالم به در بردند. بهانه این کار هم اطلاعیه مشترک مرتضی مطهری و مهدی بازرگان در خصوص لزوم بازنگری آثار شریعتی بود که بت و بوطیقای فکری فرقانی‌ها به حساب می‌آمد. در دیماه ۱۳۵۸ علی اکبر گودرزی در یک خانه تیمی در خیابان جمالزاده تهران دستگیر شد. محاکمه او به علی اکبر ناطق نوری و اسدالله لاجوردی سپرده شد. تعداد اعضای رسمی گروه فرقان حدود ۷۰ نفر اعلام شد. جمعی دستگیر و ابراز پشیمانی کردند و تعداد بر سرموضع ماندند و به همراه گودرزی در خرداماه ۱۳۵۹ اعدام شدند. هنوز هم در خارج از کشور اطلاعیه‌هایی به نام این گروه منتشر می‌شود.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی، در نامه‌ای خطاب به دانشجویان باوجدان حامی مردم فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا، ضمن ابراز همدلی و همبستگی با اعتراضات ضدصهیونیستی این دانشجویان، آنان را بخشی از جبهه مقاومت دانستند و با اشاره به تغییر وضعیت و سرنوشت منطقه حساس غرب آسیا، بر ورق خوردن تاریخ جهان تأکید کردند.

با توجه به پیش رو بودن انتخابات ریاست جمهوری در ایران، انتظار می‌رود که بازار‌های مالی کشورمان تحت تأثیر عوامل متعددی قرار بگیرند. همچنین، تغییرات در فضای سیاسی آمریکا که به ایران مرتبط است، نیز ممکن است اثراتی بر بازار‌های مالی ایران داشته باشد. از آنجایی که اولین مناظره انتخاباتی در آمریکا قبل از انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار می‌شود، باید منتظر دیدگاه‌ها و بیانیه‌های کاندیدا‌ها نسبت به سیاست‌های خارجی و ایران باشیم.

در ماجرای ایجاد سانحه و شهادت رئیس جمهور شاهد نوعی کج سلیقگی و انحراف از صراط در روند اطلاع رسانی ها انهم با برچسب مثلا مصلحت و شاید چسباندن زورکی خود به بحث امنیت بودیم. یک خبرگزاری نزدیک به دولت در همان ابتدا خبر کذب و انحرافی خاصی را منتشر کرد. ادعا کرد ابراهیم رئیسی از بالگرد پیاده شده و به صورت زمینی عازم تبریز شده‌است ؟ محسن منصوری معاون رئیس جمهور و یک مقام دیپلماتیک سابق ، در خصوص ارتباط با مرحوم ال هاشم و حتی برخی دیگر درباره ارتباط با کادر پرواز بعد از سانحه صحبت کردند؟ از عبارت بدعتی فرود سخت بجای سانحه و سقوط استفاده شد. جریانی سعی داشت که کمک و دستاوردهای بین المللی ارایه شده را منکر شده و ماجرا را به اقدامات صرفا داخلی مرتبط نماید و ده ها مصداق انحرافی دیگر؟ در چنین شرایطی افکار عمومی حق دارد که درخواست شفاف سازی مستدل و مبتی بر مدرک و بدور از توجیهات کند.

بعد از سانحه سقوط بالگرد منجر به شهادت رئیس جمهور ،گمانه های مختلفی درباره نقص فنی، بدی آب و هوا، اشتباه خلبان و در نهایت بحث ترور مطرح است. فلاحت پیشه بشکلی نسبتا آشکار ،گمانه هایی را در خصوص دست داشتن موساد در این خصوص مطرح کرده است. هرچند این موضوع در ابتدا توسط یک رسانه روسی مطرح شد و مقامات آمریکایی هم آن را رد کردند. انتشار این متن به معنای تائید ترور یا عملیات خرابکارانه نبوده و صرفا یک گمانه قابل طرح است و می بایست توسط نهادهای تخصصی امنیتی کشور، راست آزمایی و بررسی شده و نتایج قابل قبول ، تاکیدا بر مبنای اعلامیه ها و بیانیه های رسمی منتشر شده توسط این نهادها خواهد بود.

غیر از سید ابراهیم رئیسی، تاکنون ۷ رئیس‌جمهور از کشور‌های مختلف دچار سانحه هوایی و سقوط هلیکوپتر و هواپیما شده‌اند.عوامل منجر به ایجاد این سوانح در طیفی از نقص فنی تا ترور قرار گرفته اند.

۲۶ مرداد سال ۱۳۵۹ آیت الله منتظری در پیامی خداوند را شکر کرد که ابوالحسن بنی صدر را به شکلی معجزه آسا از سانحه هوایی نجات داده است؛ نخست وزیر و دیگر مقامات نیز از این مسأله ابراز خرسندی و رضایت کردند. اما تمام سوانح هوایی هواپیما‌های حامل مسئولان سیاسی به خوشی تمام نشد و پس از انقلاب دست کم در چهار مورد لطماتی جدی وارد کرد. از فرماندهان جنگ تا وزرای کابینه و رئیس جمهور جان خود را در این سوانح از دست دادند و به شهادت رسیدند.

ساعاتی قبل یک اکانت توئیتری که خود را به موساد منتسب می‌کند ، مدعی شد که سردار رادان فرمانده کل انتظامی ترور شده است.این خبر توسط فراجا تکذیب گردید و تشریح شد که سردار رادان در محل کار خود حضور دارند.

امروز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، هلیکوپتر حامل ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه و محمدعلی آل هاشم، امام جمعه تبریز در زمان بازگشت از بازدید و افتتاح سد «قیز قلاسی» دچار «فرود سخت» شد. این حادثه در هنگام سفر رئیسی به استان آذربایجان شرقی و در نزدیکی شهر جلفا در مرز با جمهوری آذربایجان رخ داد و از سه هلیکوپتر اعزامی ، دو هلیکوپتر به سلامت فرود آمدند. با وجود مشخص شدن حدودی محل سقوط بالگرد حامل رئیس جمهور، اما اطلاعاتی در مورد وضعیت ایشان در دست نیست. عملیات امداد و نجات به‌دلیل زمین‌های جنگلی انبوه و شرایط نامساعد جودی مانند باران و مه شدید با مشکلاتی مواجه شده است. خبر در حال تکمیل است.هنوز از سرنوشت دقیق رئیس جمهور و همراهان وی اطلاع قابل استنادی در دست نیست. در بدترین سناریوی قابل تصور( خدای ناکرده) طبق اصل ۱۳۱ قانون اساسی، در صورت فوت یا نبود رئیس جمهور، تمام وظایف او به مدت ۵۰ روز به معاون اول رئیس جمهور(محمد مخبر)، انجام خواهد شد. در صورت پایان این مهلت، انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری ظرف مدت ۶ ماه برگزار می گردد.

انقلاب فرهنگی یک پیروزی سیاسی کوتاه‌مدت برای مائو محسوب می‌شد، اما شکستی بلندمدت برای چین و ویرانگر بود. وسواس مائو برای تثبیت جایگاه خود در تاریخ، او را به ازبین‌بردن هرگونه تهدید احتمالی برای قدرت خود و تحمیل بهای سنگینی برای چین سوق داد. تکیه مائو به گروهی از دانش‌آموزان دبیرستانی و دانشجویان دانشگاهی برای اجرای انقلاب فرهنگی، یکی از فاجعه‌بارترین اشتباهات او بود. جوانانی که سرمست از قدرت بودند، از کارزار انقلاب فرهنگی برای کسب اطمینان برای دستیابی به جاه‌طلبی‌های خودخواهانه‌شان استفاده کردند. آزار و اذیت‌های صورت‌گرفته از طرف آن‌ها موجب ایجاد خلاء در بوروکراسی کشور و توقف کار بسیاری از بخش‌های دولت شده بود. مائو که توده‌گرا بود، احساس می‌کرد توده‌ها می‌توانند هر مشکلی چه اقتصادی، چه سیاسی و چه اجتماعی را صرفا با دردست‌داشتن قدرت حل کنند. این باور، اما صرفا به هرج‌و‌مرج، ویرانی، آشفتگی و پاکسازی سرمایه‌داران و مدیران صنعتی انجامید. وقتی این گروه‌ها حذف شدند، مائوئیست‌ها برای اداره نظام سیاسی باقی ماندند، اما دهقانان و دانشجویان و دانش‌آموزان توانایی اداره کشور را نداشتند. بسیاری از مردم چین فقط برای انجام یک کار مانند کشاورزی یا کار در کارخانه‌ها آموزش دیده بودند. آن‌ها هیچ مهارت مدیریتی یا فنی برای حفظ تولید نداشتند و کارخانه‌ها بدون مدیران آموزش‌دیده مناسب، قادر به فعالیت نبودند. مائو باور داشت تکنوکرات‌ها (فن‌سالاران) و روشنفکران فاسد هستند و برای براندازی نظام سیاسی نقشه می‌کشند. این ذهنیت موجب شد او درصدد جایگزین آن‌ها با افرادی وفادار برآید.

یکی از روش های تعریف شده در تامین امنیت شهروندان ، راه اندازی موردی بحث ایست- بازرسی است. موضوعی که اراده شهروندی نمی تواند دخالتی در اجرا یا عدم اجرای ان داشته و موضوعی امنیتی- نظامی-انتظامی ، محسوب می شود. آنچه که در این بین، می تواند مبنای بحث قرار گیرد، تاکید بر اجرای قانون مدارانه و استاندارد این موضوع و دوری از سلیقه گرایی و خصوصا ایجاد شائبه نمایش قدرت است ( خصوصا در افراد جوان ). متن زیر به نمونه موردی از آسیب های ایست بازرسی چند شب پیش میدان هفت تیر تهران اشاره داشته و بدلیل در پیش بودگی دومین دوره انتخابات مجلس و ممانعت از سواستفاده های احتمالی، انتشار مطلب با چند روز تاخیر انجام شده است. هدف از انعکاس مطلب نیز، نه بیان و انتقال شکایت فردی بلکه اشاره به حوزه آسیب های احتمالی با رویکرد ممانعت از تکرار می باشد. امید است موضوع مورد توجه مسئولان مربوطه قرار گیرد.

سال ۱۴۰۲، سال سقوط قالیباف از جریان انقلابی و رویگردانی بدنه اجتماعی‌اش بود. سقوطی که سبب طرح بحث انصراف او از حضور در مجلس از سوی جمعی از مشاورانش شد، اما طمع ماندگاری در قدرت مانع از انصراف او شد. حالا چند هفته‌ای است که باز هم ایده جذب رای نمایندگان مستقل و اصلاح طلب حاضر در مجلس دوازدهم مجددا او را به فکر چرخش و گردش از راست به چپ کرده است.

علی ربیعی نوشت: آنچه این روزها به نام جمهوری اسلامی فریاد زده می‌شود و چیزی که از اسلام با «پایداری» زیاد بازنمایی می‌گردد، همگی، تیرهایی است که هر روز بر اندیشه و نگاه مطهری شلیک می‌شود.

اسرائیل زاهدی را ترور کرد، چون فرصت از بین بردن او فراهم شد و هنگامی که چنین فرصتی به دست می‌آید هیچ‌کس مقابل وسوسه شیرین اجرای یک ماموریت درخشان جیمنز باندی مقاومت نمی‌کند. اما پس از آن چه خواهد شد؟ مسئولیت حمله ایران به اسرائیل برعهده کسانی است که ترور سرتیپ زاهدی در دمشق را مورد تایید قرار دادند و در اینجا بحث اخلاق یا عدالت مطرح نیست، بلکه صرفا بحث حکمت و درایت مطرح است. تحریک مکرر ایران با ترور های تدارک دیده شده در تهران و سوریه ، این کشور را در تقابل عملی با ما قرار داد.اگر تا پیش از این اتفاقی رخ نداده بود و ما اسرائیلی‌ها هرگز بهایی برای قتل‌هایی که مرتکب می‌شدیم نمی‌پرداختیم، بدین خاطر بود که طناب در حال کشیده شدن بود. احمقانه است که باور کنیم طنابی که اسرائیل کشیده، پاره نمی‌شود.

بازارهای سهام در کشورهای مختلف حساسیت فوق‌العاده‌ای به وقایعی همچون جنگ، درگیری و نااطمینانی سیاسی داشته و عموماً افت معناداری را تجربه می‌کنند، اما پس از برطرف شدن این نگرانی، به روند تعادلی بازمی‌گردند؛ با این وجود با هدف کنترل سطح بیش واکنشی، کاهش دامنه نوسان می‌تواند واکنشی منطقی در مواجهه با این وقایع باشد.پاسخ شب گذشته ایران به حملات اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه موجب شد هیئت مدیره سازمان بورس برای جلوگیری از تاثیر هیجانات بر روند بازار سرمایه تشکیل جلسه دهد و ادامه فعالیت بورس با کاهش دامنه نوسان را اعلام کند.

در پاسخ به جنایت‌های متعدد رژیم صهیونیستی از جمله حمله سیزدهم فرودین ماه ۱۴۰۳ به بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق و به شهادت رساندن جمعی از فرماندهان و مستشاران نظامی کشورمان در سوریه، نیروی هوافضای سپاه صدها فروند موشک و پهپاد را به سمت اهداف معینی در داخل سرزمین‌های اشغالی شلیک کرد.عملیات وعده صادق با مرز یا رسول الله ،از قرارگاه نبی اکرم، راهبری شد. دو مقام آمریکایی گفتند که موج حملات سه گانه( پهپادی، محور مقاومت، موشکی) که از سوی ایران به سمت اسرائیل آغاز شد، حدود پنج ساعت به طول انجامید.مقامات اسرائیلی اعلام کردند که پرتاب هواپیماهای بدون سرنشین به سمت سرزمین‌های اشغالی نه تنها از سوی ایران، بلکه از سوی دیگر کشورهای اطراف رژیم صیهونیستی نیز صورت می‌گیرد.نیویورک‌تایمز به نقل از مقامات اسرائیلی نوشت: ایران ۱۸۵ پهپاد، ۳۶ موشک کروز و ۱۱۰ موشک زمین به زمین به‌سمت اسرائیل شلیک کرده است.این اولین باری است که ایران از خاک خود علیه اسرائیل حمله می‌کند.در پی مواضع غیر مسئولانه برخی مقامات سه کشور انگلیس، فرانسه، آلمان در قبال پاسخ متقابل جمهوری اسلامی ایران به سلسله اقدامات رژیم صهیونیستی علیه اتباع و منافع کشورمان، سفرای این کشورها به وزارت امور خارجه احضار شدند.

منابع آگاه لبنانی اطلاعاتی در مورد پرونده قتل محمد سرور (صراف ۵۷ ساله تحت تحریم امریکا) در آپارتمانی در «بیت مری» در شرق بیروت بدست عوامل موساد، فاش کردند. این منابع افزودند که شکنجه با شلیک گلوله‌هایی از پا تا شانه‌هایش انجام شده، به طوری که او بیش از ۱۰ گلوله دریافت کرده است. آن‌ها او را کشته و رفته‌اند. این منابع خاطرنشان کردند که اعضای موساد حواله پولی را که همراه سرور بود، باقی گذاشتند. رسانه‌های صهیونیستی مدعی هستند که این شخص توسط عوامل سازمان اطلاعات و عملیات ویژه اسرائیل (موساد) از سال ۲۰۱۸ میلادی تحت تعقیب بوده است. از محمد سرور به عنوان رابط انتقال پول به غزه و حماس یاد می‌شد.