وجود مجالس ایالتی در حکومت اشکانیان که مرکب از خاندان‌های بزرگ ایرانی و دهقانان بزرگ هر ساتراپ‌نشین بود، امکان قانون‌گذاری‌های فدرال را به مناطق مختلف ایران می‌داد. با این حال، مجلس بزرگان و مجلس شاهی که با یکدیگر در شرایط بحرانی تشکیل جلسه می‌داد و مجلس مهستان را برقرار می‌کردند. این شرایط باعث می‌شد تا امکان مشارکت افراد بسیار بیشتری از یک شخص یا یک خاندان در حکمرانی محقق شود و علاوه بر کاهش خودکامگی شاه، ثبات ملی نیز افزایش یابد.

اشکانیان با همراهی دیگر اقوام و ملل ایران زمین توانسته بودند سلسله سلوکیان را از مرزهای قدیمی ایران بیرون کنند، پس مجلسی تشکیل دادند تا بتواند شاه را انتخاب و در مواردی عزل کند.