تقریبا تمام بازارهای ایران به شدت تحت تاثیر رشد بالای نقدینگی و تورم شدید قرار دارند. دولت هم به جای اینکه به ریشه اصلی بپردازد، مدام وارد قیمت گذاریهای تصنعی و تثبیت قیمت میشود. سیاستهایی مانند مالیات بر خانه های خالی که با هدف به اصطلاح عرضه واحدهای خالی و در نتیجه تثبیت یا کاهش قیمت صورت میگیرد. یا تفکیک تقاضا به مصرفی و سوداگرانه! و روشهایی مثل مالیات بر معاملات که مثلا قرار است سوداگری را هدف قرار دهد! در کوتاه مدت شاید مؤثر باشد، در بلندمدت جهش های بسیار سنگین تری در قیمت ایجاد میکند.