موج چهارم شناخت بشری (ترکیب علم و دین) آغاز شده است( بعد از گذر از سه موج شناختی خرافات محوری، دین محوری، علم محوری).در این موج، نه می توان روایات را مبنای شناخت قرار داد و نه می توان منکر واقعیات خارج از یافته های علمی کنونی شد. دین و علم با رویکرد پارادایم محور و با تاکید بر اشتراکات به یکدیگر نزدیک شده و حوزه های اختلافی آنها، مبنای ماموریت های پژوهش و مصداق یابی قرار می گیرد. مطلق گرایی بی بنیاد و بی مصداق ، تعصب گرایی سنت پایه ، نگاه اتمیسیم و مجرد به یافته ها و حقایق ، اثبات گرایی حداکثری و غیره ، کنار رفته و نگاهی پدیدارشناسانه ، چند وجهی و چند سطحی و محدوده دار، جایگزین آنها می شود. حرکت بشر با دو بال تعلیم و تربیت آغاز شده و پرورش انسان های شایسته، بستر را برای تمدن سازی ، فراهم می کند. متن زیر با رویکردی انتقادی به تعصیب و تسلب گرایی اشاره داشته ( تاکیدات موج دومی) و با رویکرد مثلا علمی( موج سومی) قصد پاسخگویی بدان وجود دارد که هر دو مورد ، قابل نقد است.

استاد دانشگاه جرج‌ واشنگتن با بیان اینکه رابطه علم و دین در مسیحیت مطرح شده است زیرا علم مدرن در عالم مسیحیت رشد کرده است، گفت: فروکاستن رابطه علم و دین به رابطه مسیحیت و علم، خطای بزرگی است که خیلی اوقات صورت می‌گیرد و ما مجاز نیستیم وقتی رابطه علم و دین را مطرح می‌کنیم صرفا به رابطه مسیحیت و علم مدرن بپردازیم.

خانم علم الهدی بیان می دارد که تجربه ایشان و کسانی که با دانشجویان و دانش آموزان سروکار دارند نشان می دهد که علم باعث دوری از دین می شود و دانشجویی که در بدو ورود چند سوره از قرآن را می توانست بخواند و نماز را مرتب می خواند، از زمان خروج از دانشگاه کم اعتقاد شده و کاهل نماز می گردد و ... سوال اینجاست که این بدلیل خاصیت علم است یا ضعف تربیت دینی در کنار تعلیم علمی؟

حجت‌الاسلام سلیمانی می‌گوید که اگر کسی کتاب عظیمی مثل قرآن مجید را در دست داشته باشد، اما خرد بر او حکمرانی نکند، مطمئن باشید او از جمله داعشیان است.

علم به‌خودی‌خود بی‌معنی است، و زمینه و متن همه‌چیز است که طی هزاران سال توسط دین تولید شده است.

حجت‌الاسلام غرویان گفت: ما در اسلام قاعده‌ای با عنوان «لا ضرر و لا ضرار» داریم. این قاعده در شرایط کنونی بدین معناست که هر فرد مسلمان باید با رعایت نکات بهداشتی نه به خودش ضرر برساند و نه به دیگری ضرر برساند.