متن زیر یادداشتی است از محمد جلیلیان؛ مدرس دانشگاه که در آن نگاهی انداخته است به نقش تاثیرگذار شهید بهشتی در انقلاب و همچنین تصویب قانون اساسی.

به جرأت می‌توان گفت یکی از عوامل اصلی ایجاد فتنه و بحران داخلی در دوران حکومت حضرت علی (ع)، مقابله شدید و گسترده ایشان با فساد بود. فسادی که بدلیل بدعت و کج فهمی های حاکمان پیشین ایجاد شده و مسئله ذاتی جامعه اسلامی نبود. ایشان چه در برابر فساد اقتصادی و چه فسادی که از نظر اجتماعی در جامعه گسترش پیدا کرده بود و در قالب اشرافی‌گری خود را نشان می‌داد، مقابله می‌کرد.

حضرت علی با طیب خاطر و به اختیار و انتخاب خودش حکومت را از دست داد، فقط به این دلیل که نخواست نعوذبالله یک سخن دروغ بگوید و دروغ نگفت، چون به اصول و مبانی اخلاقی پایبند بود و بدون تردید ارزش تمام قدرت و حکومت را پایین تر از یک عمل اخلاقی می دانست و یک سخن راست را بر تمام قدرت و حکومت ترجیح داد و چند سال دیگر خانه نشین شد.