باید بپذیریم که مشکلات فرهنگی - اجتماعی و بعضا سیاسی - امنیتی زیادی بدلیل نابسامانی‌ها در فضای مجازی ایجاد شده است. اما این مشکلات یک شبه و دفعی ایجاد نشده که بتوان یک شبه و با کم و زیاد کردن شیر اینترنت، آن را از بین برد. مشکلات عموما هم ردیفی ارتباطی- رفتاری-تربیتی- شخصیتی را طی کرده اند. مشکلات با افزایش فشار‌های اقتصادی و نابسامانی‌های نظام آموزشی- تربیتی و ضعف نهاد‌های فرهنگی و دینی در کشور و بازی‌های پوسته‌ای و ظاهرگرایی‌های انها، تشدید شده اند. حال می‌توان با نزدیک بینی و تمرکز بر دغدغه‌های حال، کل شیر اینترنت را بست یا به سلیقه، کم و زیاد کرد؟ به ۱۰ سال دیگر هیچ اندیشیده شده است؟ تا کی نظام جمهوری اسلامی ایران باید هزینه این نوع کم تدبیری سلیقه محور و حال گرای برخی از نهاد‌های مثلا خاص را بدهد؟

بعد از تعطیلی چند هفته‌ای ادارات و کسب‌وکارها ستاد ملی مقابله با کرونا روز ٣٠ فروردین‌ماه را روز بازگشایی کسب‌وکارهای بی‌خطر اعلام کرد. البته این بازگشایی مشروط است و منوط به ثبت‌نام صاحبان این کسب‌وکارها در سایت سلامت.

رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با اشاره به افزایش ترافیک اینترنت در روزهای گذشته و همچنین ساعات ابتدایی سال جدید، به مردم توصیه کرد برای جلوگیری از اختلالات اینترنتی، استفاده خود از اینترنت را در ساعات روز توزیع کنند.