بسیار پیش آمده است که شركت ها و سازمان های ایرانی درگیر روش های مدیریت استراتژیک، تدوین استراتژی، طرح های تحول آنی و... هستند و در کلام مدیران حرف ها و ادعاهای قلمبه سلمبه ای در مورد این روش ها وجود دارد. مدیرانی که اصلاً فرصت فکر کردن ندارند و همیشه در حال انتقال از جلسه ای به جلسه دیگر می باشند، ذهنی بشدت مشوش دارند و به تبع آن در سازماندهی و ارتباط برقرار کردن با اطراف خود دچار مشکلند.

دیگر گفتن ندارد که سرانه مطالعه مردم چنگی به دل نمی‌زند. با بهانه‌ها و دلیل تراشی‌های آن هم می‌شود یک کتاب نوشت. واقعیت این است که این یار مهربان، جایی در سبد خرید ما ندارد. سر و کله‌اش تنها گاهی وقت‌ها - آن هم به ضرب و زور اجبار- در زندگی روزمره‌مان پیدا می‌شود. این در حالی است که اگر بنشینیم و کلاه‌مان را قاضی کنیم، می‌بینیم که تا دلمان بخواهد زمان مرده در طول روز داریم. اگر همین موبایل‌ها و شبکه‌های اجتماعی‌ را برای یک روز کنار بگذاریم می‌بینیم که چقدر وقت اضافی در طول روز برای کتابخوانی خواهیم داشت، وقت‌های اضافی که مدام در آن ها در جا می‌زنیم و استفاده مفیدی از آنها نمی‌کنیم. اینجا می‌توانید چند روایت بخوانید به قلم کسانی که فکر می‌کنند هنوز هم کتاب تنها راه نجات انسان‌هاست از روزمرگی و از درجا زدن.

صفحه عمومی و اصلی مولانا شاعر ایرانی قرن هفتم هجری قمری در فیس بوک که در آمریکا به نام «رومی» شناخته شده است.