مهران محجوب نژاد مشاور طرح جامع فولاد کشور مدعی است که در چندسال گذشته، افزایش سهم قابل توجهی در صنعت فولاد داشتیم به طوریکه در حال حاضر صنعت فولاد حدود ۴.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را به خودش اختصاص داده که این میزان از استاندارد جهانی بالاتر است ، اما رشد سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد به میزان مورد انتظار نرسید و در نتیجه رشد اقتصادی ۸ درصدی سند چشم انداز که پیش‌بینی شده بود، محقق نگردید؛ رشد صنعت و ساختمان نیز به جای ۸ درصد، تنها به ۲ یا ۳ درصد رسیده و این کاهش رشد، عمدتا ناشی از کاهش سرمایه‌گذاری بوده است. ۶۵ میلیون تن تولید فولاد در مقابل مصرف محدود و تشدید کسری انرژی باعث بر هم خوردن زنجیره تولید این صنعت شده است و بازگشت به توازن در این زنجیره کاری بسیار دشوار به نظرمی‌رسد.مصرف فولاد کشور در بهترین حالت حدود ۲۰ میلیون تن است و باید این مصرف به عدد ۳۵ تا ۴۰ میلیون تن برسد که تنها راه آن سرمایه‌گذاری است.اجرای طرح جامع فولاد کشور که از سال ۹۳ آغاز شد؛ جذب سرمایه گذاران خارجی برای پروژه‌های فولادی جنوب کشور پیش‌بینی شده بود و چندین شرکت مطرح بین‌المللی با توجه به پتانسیل‌های ایران تمایل خود را برای سرمایه‌گذاری اعلام کردند، اما تحریم‌های بین‌المللی مانع اصلی در ادامه همکاری این شرکت‌ها با ایران شد.

سید رسول خلیفه‌سلطانی دبیر انجمن تولیدگنندگان فولاد ایران بیان داشت که با در نظرگیری سهم ۷ درصدی قیمت فولاد در قیمت تمام شده مسکن، کنترل قیمت مسکن ملی با کنترل قیمت فولاد توهمی بیش نیست.ارز فولادی‌ها ۲۰ تا ۳۰ درصد ارز ورودی به کشور را شامل می‌شود که در مقایسه با صنایعی همچون فرش، سهم قابل توجهی است؛ در مقایسه ارزآوری این دو صنعت می‌توان گفت سال گذشته ارزآوری صنعت فرش ۴۰ میلیون دلار و در بهترین حالت ۱۰۰ میلیون دلار بوده، اما صنعت فولاد ۸ میلیارد دلار ارزآوری داشته است. باقی صنایع هم همین شرایط را داشته‌اند.

رییس هیات عامل ایمیدرو اعلام کرد: یکی از راهبرد‌های وزارت صمت و ایمیدرو؛ حمایت از "تولید صادرات محور" و همچنین "صنعت فولاد" است؛ در این راستا خود را مکلف می‌دانیم رفع چالش‌های فولادسازان از طریق سطوح بالای دولت را پیگیری کنیم.

بر اساس سند چشم‌انداز در ۱۴۰۴ ایران باید به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در سال برسد و این درحالی است که وضعیت کنونی تولید فولاد به بیش از ۳۲ میلیون تن در سال نمی رسد؛ این البته نفی پیشرفتها نیست.

فعالان صنعت فولاد کشور بر این باورند که هرچند دولت بر توسعه تولید و صادرات این محصول پافشاری دارد، اما عدم تمهیدات لازم برای گذر از تنگنا‌هایی همچون تحریم و موانع نقل و انتقال پول، حفظ بازار جهانی این محصول را در ابهام قرار داده است.