خود (I) از جهت تفاوت و تمایزی که با دیگری و خویشتن (Self) دارد، خویشاوندی و نزدیکی با هویت پیدا می‌کند. خاطره، یکی از تمایز‌هایی ست که خود با خویشتن (در معنایی که نانسی به کار می‌برد) می‌تواند داشته باشد. ژان لوک نانسی (۲۰۰۹) خویشتن را در کنار رفتن مرز‌های بین خود و دیگری و آمیختگی قلمرو‌هایی که (خود) ساخته است می‌بیند.

سیاسی‌شدنِ مرگ، از تبعات همه‌گیری ویروس کرونا و افزایش دامنه شیوع در سرتاسر دنیاست. و از قرار معلوم این وضعیت کرونایی که دست‌کم چندین ماه دیگر دوام دارد، دولت‌ها را به انتخابی ناگزیر میان حیاتِ اقتصاد یا حیاتِ انسان‌ها وامی‌دارد و از طرفی به انتخاب میان مرگ تعدادی از شهروندان در قبال زنده‌ماندن طیفی دیگر. فصل شیوع کرونا شاید بتواند فصل دیگری از شیوه مدیریت جهانی باشد یا دست‌کم فرصتی برای تفکر در این شیوه که سالیان سال است بر اقتدارگرایی دولت‌ها مبتنی است. اینک که جهان فارغ از هر نوع شیوه حکومت‌داری با بحرانی فراگیر روبه‌روست، متفکران با طرز تفکر متفاوت، این بحران را از منشور سیاست و اجتماع و مهم‌تر از همه اقتصاد سیاسی می‌نگرند و تحلیل می‌کنند.