“شهر آرمانی” یا بنا به گفته داریوش آشوری: “آرمانشهر” همان چیزی است که فارابی در کتابی آن را “مدینه‌ فاضله” نام‌ نهاد و یک‌ قرن پس‌ از فارابی، غزالی در کتاب تهافة الفلاسفه آن را (که از آثار یونانی افلاطون به عاریت گرفته شده بود) به سخره گرفت.