با این تحلیل، دیپلماسی غیر مقتدرانه نه‌تنها تأثیر چندانی در فشار افکار عمومی غربیان علیه سردمدارانشان نخواهد داشت بلکه چه بساموجب تضعیف موقعیت سیاسی ایران بشود و همان مثال اشک کباب و طغیان آتش را تداعی کند و دستمایه ای برای سیاه نمایی اوضاع ایران درشرایط کرونایی گردد حال آنکه طی چهل و یک سال گذشته ایران با اقتدار وعزت خویش درجهان شناخته شده.

وقتی اجازه نمی‌دهند درباره مشکل‌هایمان صحبت کنیم، ماجرای دروازه‌ غار پیش می‌آید. وقتی صحبت‌ کردن از مصائبی چون اعتیاد، ایدز و تن‌فروشی مصداق سیاه‌نمایی می‌شود با محله‌هایی روبه‌رو می‌شویم که اعتیاد و ایدز و بزه جزء بافت جدایی‌ناپذیر آنها شده. وقتی عده‌ای دوست دارند طرح مسئله در کشور را با عینک سیاسی ببینند و از آن بهره‌برداری سیاسی کنند و تا زمانی که این روش وجود دارد، نمی‌شود انتظار هیچ اتفاق خوشایندی را داشت.