یکی از مصادیق نگرش سطحی ، قشری و پوسته ای در مدیریت دولتی کشور، ظاهرگرایی های کم خاصیت و غیر هدفمند است. با هر رویدادی ، شورای شهر تهران پیشنهاد تغییر نام یک خیابان می دهد و در حال حاضر هم شاهد تغییر اسم ایستگاه راه آهن مشهد به ایستگاه راه آهن شهید رئیسی مشهد هستیم. آیا این تغییر نام جز اقدامی قشری ، کم کارکرد ، خاصیت دیگری هم دارد؟ آیا بهتر نبود در همین ایستگاه مشهد یک موقعیت ارایه خدمات با کیفیت عالی به نام ایستگاه استقبال یا ارایه مشاوره شهید رئیسی می زدیم؟ یا بهتر نبود اقدام به ساخت یک المان مفهومی زیبا برای شهید رئیسی در همین ایستگاه می کردیم؟ آیا جرات داریم یک قطار را با خدمات رسانی خوب ، به اسم شهید رئیسی نامگذاری کنیم؟ مشفقانه درخواست می گردد که در گام دوم انقلاب ، درب بعضی از دکان ها را دوستان ببندند بهتر است. گام دوم انقلاب، تفکر گام دومی نیاز دارد. نامگذاری معابر ، اماکن و ساختمان ها ، دیگر در شان شهدای ما نبوده (آنهم شهدای شاخص) و ضمنا تجربه نشان داده که فاقد کارکرد موثر است.

یک کارشناس مسائل اقتصادی گفت: خراسان رضوی با وجود پتانسیل فراوان همچنان کمتر از ظرفیت و ارزش واقعی خود صادرات دارد.

راه‌آهن مشهد و ایستگاه آن، یکی از بزرگ‌ترین بناهای مربوط به حمل و نقل ریلی دنیاست و برخی ساختمان ایستگاه را در ردیف 20 اثر برجسته معماری آسیا می‌دانند که در سال 1345، کار ساخت آن به پایان رسید. اما شاید کمتر کسی شنیده‌باشد که این مجموعه عظیم روی اراضی روستایی به نام «امین‌آباد» ساخته‌شد؛ روستایی که قدمتی چند صد ساله داشت و در دوره صفویه، محل زندگی ادیبانی مانند «مِیلی مشهدی» بود.

مدیرکل راه‌آهن خراسان گفت: برای نخستین بار در طول ۶۲ سال اخیر، امروز نهم فروردین ماه ۱۳۹۹ نبود مسافر حرکت قطارها را در مسیر ریلی مشهد متوقف کرد. این رخداد در طول تاریخ فعالیت ایستگاه راه‌آهن مشهد به عنوان یکی از پررفت و آمدترین ایستگاههای قطار در ایران بی‌سابقه است.