عضو هیات علمی در گروه ارتباطات دانشگاه تهران، در یادداشت نقدی بر روی مسئله «استعداد» در سریال پایتخت که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:این روزها که قسمت ششم سریال پایتخت رو به پایان است یک بار دیگر بازار انتقادها از این سریال گرم شده است. من به عنوان کارشناس رسانه خیلی از این انتقادها را جدی نمی گیرم. نخست، ما انسان ها پیوسته از همه چیز ناراضی هستیم و میزان انتقادهای ما همیشه بیش از اعلام خرسندی هایی ماست. و دوم، صدا و سیما یکه تاز عرصه تحلیل محتوای رسمی است و افرادی که اجازه ورود به این آشپزخانه را پیدا می کنند کمند، طبیعی است که آن بسیاری که بیرون نگه داشته شده اند پیوسته از شور بودن این آش گله کنند.

در دهه‌ی هشتاد، رضا عطاران با سریال‌هایش خیال تلویزیون را بابت جذب مخاطب‌ راحت کرده بود. دورانی که عطاران با چند موفقیت پیاپی، به ستاره‌ی اول تلویزیون بدل گشته بود. در ماه رمضان سال ۸۷ عطاران به سراغ ساخت «بزنگاه» رفت. سریالی که همان ابتدا بسیاری آن را بهترین کار عطاران نامیدند. با گذشت چند قسمت اما اعتراض‌ها آغاز شد و مطالبی پیرامون بدآموز بودن «بزنگاه» منتشر گشت. در کمال تعجب، صداوسیما به سرعت پشت عطاران را خالی کرد و شورای نظارت بر صداوسیما خواستار توقف پخش«بزنگاه»شد!

کیهان به نقل از حجت‌الاسلام خسروپناه استاد حوزه و دانشگاه در نقد سریال پرحاشیه پایتخت شش نوشت: فارغ از نقدهایی چون اختلاط نامحرم، تعابیر بی‌ادبانه مخصوصاًًُ نسبت به والدین، بی‌احترامی به نماز و حج و... ولکن نقد ریشه‌ای‌تر این سریال رویکرد ایران‌گریزی و ایران تضعیفی است که متأسفانه از دوره قاجار توسط مستشرقین و بعد روشنفکرنمایان داخلی دنبال می‌شود.