در حالی که عوامل انسانی، صنعتی و طبیعی بی‌شماری اهواز را آلوده کرده‌اند، مسئولان از آغاز پروژه‌های کاهش آلاینده‌ها خبر می‌دهند اما تا رسیدن به هوا ،خاک،آب سالم، راهی طولانی در پیش است.محمدجواد اشرفی، مدیرکل حفاظت محیط زیست خوزستان بیان می دارد که حمل‌ونقل شهری اصلی‌ترین منبع تولید آلاینده‌ها در خوزستان بوده و حدود ۶۶ درصد از آلودگی هوا مربوط به تردد خودروهاست؛ سهمی که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. فلرهای نفتی نیز به‌تنهایی ۱۶ درصد از آلودگی را تولید می‌کنند اما آنچه کمتر دیده می‌شود، سوزاندن زباله و لاستیک‌های فرسوده در حاشیه شهرهاست؛ پدیده‌ای که در مناطقی مانند کیانشهر و کوت‌عبدالله به‌وضوح مشاهده می‌شود. آلودگی هوا در خوزستان حاصل تجمیع منابع متعدد آلاینده است؛ از فلرهای نفتی گرفته تا پسماندسوزی و ترافیک شهری. اما آنچه این بحران را تشدید کرده، نبود مدیریت یکپارچه و اراده عملی برای مقابله با آن است. آلودگی هوا خوزستان نه فقط یک بحران زیست‌محیطی، بلکه تهدیدی برای سلامت عمومی، آموزش کودکان، و حتی اقتصاد منطقه است. اگر امروز اقدام نگردد، فردا شاید دیر باشد.

ده‌ها سال است که آلودگی‌هوا به بخشی از زندگی روزانه پایتخت‌نشینان تبدیل شده است، سال ۱۳۹۸ هم از این قاعده مستثنی نبود، با این تفاوت که اوضاع امسال بدتر از از سال گذشته بود.

معاون آموزش و پژوهش سازمان محیط زیست می‌گوید: هنوز قطعی نشده ولی احتمالا موضوع تالاب برای بهار، آب موضوع تابستان، انرژی موضوع پاییز و آلودگی‌هوا بحث زمستانمان باشد. در واقع ما داریم سعی می‌کنیم که ضریب حساسیت جامعه را نسبت به یک موضوع تا جایی بالا ببریم که اتفاقی درباره آن بیافتد.

رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت گفت: یک ویژگی خاص امسال که در حوزه تجهیزات و بازرسی بهداشتی اتفاق افتاد خریداری تجهیزات جدید و در شأن بازرسان بهداشتی بود.