بارها و بارها بر وجود فساد و ناکارآمدی در تامین اجتماعی و شرکت های شستا هشدار داده و می دهیم. از انتصابات نادرست تا سهامداری شائبه دار و روندهای اجرایی همراه با اهمال و قصور و تقصیر و غیره. اما منافع بعضی ها اجازه شنیدن نمی دهد و جمعیت زیادی هم اصلا در باغ این سازمان و ساختار و کارکردش نیستند. اما فاجعه نزدیک است. چپ و راست مطلب می نویسند و آسیب شناسی می کنند. بقول یک بنده خدایی ،آب را جایی بریزد که می سوزد. مدیریت در تامین اجتماعی و شستا و نوع برخورد کارکنان شعب با ارباب رجوع نیاز به تفسیر ندارد. بروند خدا را شکر کنند که رئیس یکی از قوای سه گانه نیستیم، درسی به سازمان تامین اجتماعی و شیوه کارگردنش می دادیم که بعنوان مطالعه طبیقی در کتاب های تحول سازمانی نوشته شود.

قطعا باید در اولین قدم و با توجه به تجربه مدیریت یکساله مصطفی سالاری بر مسند تامین اجتماعی اینگونه تحلیل کرد که احتمالا به زودی باید شاهد افزایش حق بیمه پرداختی کارفرمایان بود و فضا را برای استخدام بیشتر و اشتغالزایی تنگتر کرد! چراکه به نظر می‌رسد کارفرمایان دیگر توان پرداخت حق بیمه فعلی به تامین اجتماعی و البته پرداخت‌های گاه و بیگاه به نسبت امضای قراردادهای بزرگ و کوچک خود را به این سازمان ندارند.

عید علی کریمی دبیر اجرایی خانه کارگر اظهار داشت: دولتمردان نه تنها در بحث دستمزد، قانون و منافع کارگران را از یاد بردند و رعایت نکردند، بلکه به جای پرداخت بدهی ۲۶۰ هزار میلیارد تومانی دولت به تامین اجتماعی، سهام شستا که متعلق به جامعه کارگری است را در بورس عرضه کردند.