سال های سال است که مقرر و مصوب شده تا طرح بارنامه الکترونیک در کشور اجرایی شود. بر اساس این طرح، از یکطرف شاهد رصد مستمر وضعیت ناوگان حمل و نقل باری کشور خواهیم بود و از طرف دیگر، ضابطه مند کردن ارایه خدمات حمایتی از آنها مقدور و میسر می شود. این در شرایطی است که ایران بدلایلی چند بشدت وابسته به حمل و نقل جاده ای بوده و سایر روش های حمل و نقل بار یعنی هوایی، دریایی، ریلی و ترکیبی، از گستردگی و استقبال چندانی برخوردار نیستند. اما چرا طرحی به این اندازه مهم و در این حال، سهل الاجرا ، با قصور و اهمال های صورت پذیرفته اجرایی نشد و با اولین نشانگان افزایش قیمت گازوئیل ، شاهد تشدید نارضایتی ها و اعتصابات شدیم؟ تا کی باید اجازه داد که تقصیرات مدیریتی در دستگاه های اجرایی باعث و بانی تبدیل چالش های عادی به مشکلات امنیتی شود؟در چنین شرایطی معاون حمل و نقل اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده ای استان مرکزی، زحمت کشیده اند و از راه اندازی سیستم بارنامه آنلاین از اول تیرماه سال جاری خبر داده اند؟!

سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای هیچ گونه مجوزی برای واردات کامیون‌های نو و دست دوم صادر نکرده است و در صورت اجرای طرح مربوطه، اطلاع رسانی‌های لازم از طریق پایگاه اطلاع رسانی این سازمان و مراجع رسمی رسانه‌ای کشور انجام می‌شود.