سال هاست مردم با گفتمانی که مسوول خود را «نوکر مردم بنامد» و عملا هم چنین باشد، غریبه شده اند. گفتمانی که گفتمان اسلام و انقلاب و امامین انقلاب بوده و هست؛ اما به مرور چنان دچار دگردیسی شد که حتی مردم هم برای جمله «مردم مدیر می خواهند نه نوکر!» هورا کشیدند؛ غافل از این واقعیت که مدیری که نوکر نباشد، ولی نعمت مردم است.

رفیع افتخار در یادداشتی به ذائقه­ کودک ایرانی در تقابل با کودک جهانی پرداخته و نگاهی اجمالی به تفوق مدرنیته بر نوستالژی در ادبیات کودک و نوجوان دارد.