ریختن سهام یکسری شرکت درون چند کیسه، هم زدن کیسه‌ها و واگذار کردن چند گرم از وزن هر کیسه به جمعیتی کثیر هیچ ربطی به خصوصی‌سازی، آزادسازی یا به تعبیری مردمی کردن اقتصاد ندارد، به‌خصوص آنکه دولت همچنان این کیسه‌های گرم و نرم را از زیر سر خود جدا نمی‌کند! پس از واگذاری‌های نیمه دوم دهه ۸۰ در قالب رد دیون و واگذاری شرکت‌ها به بخش‌های حاکمیتی ، موجوداتی در اقتصاد ایران متولد شدند.