برای فساد ستیزی نیازمندی به حضور توامان شفافیت و افشاگری بعنوان یک الزام است. این دو واژه با وجود شباهت هایی چند، دارای تفاوت های زیادی هم بوده و تاثیرات و نتایج گوناگون و مختلفی را بر جامعه می گذارند.عموما در فضاهای باز سیاسی، تاکید روی شفافیت قرار گرفته و در شرایط اضطرار و شرایط بسته ، تاکید روی افشاگری خواهد بود. شفافیت به اطلاع رسانی و آزاد سازی اطلاعات بگونه ای گفته می شود که در زمان مناسب،‌با کیفیت مناسب و با مخاطب مشخص شده داده شود و به دنبال جلوگیری از فساد،‌ افزایش مشارکت مردم و یا بهبود ساختارهای حاکمیتی است.ولی در افشاگری معمولا افشا کننده هدف تخریب دارد و عموما داده ها و اطلاعات با استانداردها و کیفیت های مشخصی ارائه نمی شود.در مبارزه با فساد دو مولفه شفافیت و حمایت از افشاگر نقش برجسته‌ای دارد و تجربه نشان داده با توجه دادن به این دو مورد می‌توان از گسترش فساد جلوگیری کرد.

مجلس یازدهم در حالی تا چند روز دیگر رسماً کار خود را آغاز خواهد کرد که اکثریت آن را نمایندگان جدید تشکیل می‌دهند و تصویب قوانینی نظیر حمایت از گزارشگران فساد می‌تواند سنگ محک خوبی برای سنجش میزان اراده این نمایندگان برای مقابله با فساد باشد.

در واپسین روزهای مجلس دهم،طرح اصلاح قانون انتخابات را اجرا نموده و تصمیماتی در حوزه های زیر گرفته شد؛«دادستان‌ها» از «هيات‌هاي اجرايي» كنار رفتند، «عدم التزام به اسلام» منوط به «حكم دادگاه» ، «التزام عملي به نظام» حذف و «وفاداري به قانون اساسي» و «ولايت‌فقيه» جايگزين شد.