شعارسال: در ادامه این یادداشت می خوانیم: جامعه ایران بویژه در ماه ها و روزهای منتهی به نوروز، جامه نو به تن کرد و زمستان سخت زندگی در تحریم و تهدید به سرآمد. بر ما ساکنان ایران زمین روزهایی پر از هیجان گذشت و لحظه لحظه این سال سرشار از اضطراب، انتظار و کشاکش بود، کشاکش میان بیم و امید، بیم از بازگشت به دوران تیره و تند گذشته و امید به فردای معتدل و دلپذیر.

بر پیشانی این سال پرخاطره و پر هیجان، دو رویداد بزرگ نقش بسته است. دو واقعه ای که همچون دو موج نیرومند آسمان رؤیاها و زمین واقعیت ها را دستخوش تغییر کرد. اولین موج تغییر به اراده دولتمردان و دیپلمات ها رقم خورد. تیم دیپلمات های دولت روحانی در این سال مأموریتی سخت و ناممکن را به انجام رساندند. پروژه مذاکره هسته ای که از اولین روزهای فعالیت دولت یازدهم آغاز شده بود در میانه سال 94 به بار نشست و حاصل و محصول آن توافقی تاریخی شد که پرونده دشوارترین مناقشه جامعه جهانی را مختومه کرد و زنجیره سخت ترین تحریم بین المللی علیه مردم ایران را از هم گسست.

روزهای مذاکره هسته ای برای ایرانی ها سرشار از خاطرات ماندگار است. تصاویری که از میادین مذاکره در وین، ژنو و نیویورک در ذهن ها نقش بسته است تصاویری آمیخته به غرور است. صحنه هایی که در آن دیپلمات های ایران در مواجهه با نمایندگان 6 قدرت بزرگ جهانی برای دفاع از منافع ملی ایران سنگ تمام گذاشتند.

در پایان این مواجهه و جدال سخت فقط ایرانی ها نبودند که حس بزرگ پیروزی و کامیابی را داشتند بلکه هر 6 قدرت جهانی و کل جامعه بین المللی طعم و طراوت یک پیروزی تاریخی را چشیدند. برجام یا همان توافق هسته ای نه تنها شناسنامه سیاسی سال 94 است بلکه شناسه هویت تازه ایرانی ها در جامعه بین المللی است.

درجه اهمیت این اتفاق بدان پایه است که برخی ناظران سیاست تاریخ ایران را به قبل و بعد از برجام تقسیم می کنند. شهروند ایرانی اکنون دیپلمات ها و نقش آفرینان این عرصه را به دیده قهرمانان ملی می نگرد. برجام نه تنها تصویر ایران و ایرانی را در نگاه ملل دیگر دگرگون کرد بلکه تصویر تازه ای از جهان سیاست و دیپلماسی پیش روی ایرانی ها گشود.

در پرتو این حادثه جامعه ایرانی برای اولین بار آثار تدبیر و اعتدال در سیاست خارجی را لمس کردند و واژگانی چون مذاکره، تعامل و صلح که تا پیش از این کلیشه هایی بیش نبودند، به عناصر حیات بخش در چرخه زندگی مردم تبدیل شدند. شهروند ایرانی در گرمای پیروزی هسته ای و فروریختن حصار تحریم غوطه ور بود که موسم انتخابات از راه رسید. روزهای اسفند 94 در نگاه هموطنان تکرار و تداعی ایام خرداد 92 بود.

فضای سیاسی ایران به شکل ناباورانه حالت دوقطبی مخالف و موافق مذاکره و صف بندی جبهه همراهان و ناهمرهان برجام را پیدا کرد. همه چیز در روزهای منتهی به انتخابات از ماجرای رد صلاحیت ها تا تخریب شخصیت های حاضر در میدان رقابت دست به دست هم داد تا روز هفتم اسفند به رفراندومی برای اعلام نظر ایرانی ها درباره کارنامه دولت روحانی تبدیل شود. روز رأی گیری، خیل مشارکت شهروندان ایرانی در انتخابات، اتفاقی شگفت انگیزتر از توافق هسته ای را رقم زد.

از بستر این انتخابات موج تحولی برخاست که نه تنها فضای سیاسی داخل بلکه صحنه سیاست بین المللی را تحت تأثیر قرار داد. در فردای هفتم اسفند، روحانی و ظریف اولین نفراتی بودند که تولد مجلس معتدل را در جوار دولت اعتدال خوشامد گفتند.

اما اتفاق مهم تر این بود که همچون روزهای پیروزی در ژنو، این بار در تهران نیز هیچ کس از شکست حریف خوشحالی سر نداد، پایتختی که کلید فتح پارلمان آن به دست یاران دولت افتاد، در نمایشی از عقلانیت حتی از برگزاری جشن پیروزی چشم پوشید تا اندیشه بازی برد- برد بعد از سیاست خارجی در پهنه سیاست داخلی واقعیت خود را به اثبات برساند. اگر برجام به بدبینی و خصومت سی و چند ساله در نگاه قدرت های آن سوی آب ها پایان داد اکنون روحانی و متحدانش امید دارند انتخابات 7 اسفند زخم خصومت های چند ساله در میان جناح های قدرت داخلی را نیز التیام بخشد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاری ایرنا ، تاریخ انتشار خبر 11 فروردین 1395، کدمطلب: 82016249 (5240872) ،www.irna.ir