عادل فردوسی پور که به اتفاق محمدرضا احمدی در ایام برگزاری مسابقات تیم ملی در روسیه از بعد از ظهر تا پاسی از شب، پرمخاطب ترین شبکه سیما را مونوپول خود و برنامه شان کرده بودند، در یک گزارش زنده پس از برگزاری آخرین دیدار تیم ملی برابر پرتغال، از اردوی ملی پوشان، فرصت را برای حمله بی پرده و آتشین کارلوس کی روش به برانکو ایوانکوویچ مهیا کردند.

گرچه اعتقاد داریم این فرآیند، اتفاقی بوده است ولی چرا پس از آن، هرگز فرصتی برای جوابگویی برانکو ایوانکویچ ایجاد نشد؟

این مصاحبه درست زمانی انجام شد که پرسپولیس قهرمانی فصل شانزدهمش را در لیگ هفدهم تکرار کرده و برانکو از درجه محبوبیتی خاص نزد هواداران پرسپولیس برخوردار شده بود. دو قطبی شدن فوتبال ملی و باشگاهی که تا حدودی پیش از جام جهانی ایجاد شده بود، رسما از همان روز استارت خورد. طرفداران استقلال که از بودن برانکو در تیم رقیب و نتایجی که با این تیم گرفته است دل خوشی نداشتند، پشت تیم ملی رفته و در حمایت از کی روش برآمدند. در همان برهه کی روش بازیکنان پرسپولیس را دعوت نمی کرد مگر اینکه راهی تیم های خارجی می شدند. تقلیل یافتن تعداد ملی پوشان پرسپولیس از یکسو و در نقطه مقابل بالا رفتن تعداد استقلالی های اردوی تیم ملی همه دست به دست هم دادند تا "دو قطبی" فوتبال باشگاهی به رده ملی سرایت کرده و نوعی اختلاف آشکار بین کی روش و برانکو ایجاد شود.

اتفاقی که البته کلید اولیه اش از مدتها پیش خورده بود اما در برهه جام جهانی به اوج خود رسید. پرسپولیسی ها از وقتی سیدجلال حسینی به اردوی تیم ملی دعوت نشد هم به نوعی با کی روش و تیم ملی زاویه پیدا کردند. ولی این زاویه تأثیر شدیدی روی این رابطه نگذاشت تا اینکه عوامل برنامه ویژه جام جهانی آن مصاحبه را در حیاط اردوگاه تیم ملی با کی روش ترتیب دادند!

حالا مجری برنامه نود پس از بوجود آمدن شکافی عمیق و عریض که بین دو طیف بزرگ از طرفداران تیم ملی بوجود آمده، چطور می تواند پیشنهاد بدهد به اختلافات پایان بدهید؟ از همه توقع دارد دیوار بلندی که خود و رفقایش در برنامه نود، آجر به آجر روی هم چیدند تا محکم و استوار بالا برود را یک شبه تخریب کنند؟ قطعا این اتفاق به سادگی رخ نمی دهد.

عادل فردوسی پور پس از برنامه نودی که برای پرداختن به فینال لیگ قهرمانان ساخته بود به شدت به کی روش تاخت و از او بابت غیبت در مراسمی که اینفانتینو به خاطرش در تهران بود ایرادهای جدی گرفت ولی شاید پس از ۸ سال حمایت تمام قد از همه اقدامات سرمربی تیم ملی، این یک مورد خاص، حکم نوشداروی پس از مرگ سهراب را داشت و خیلی به دل طرفداران پرسپولیس یا برانکو ننشست!

عادل، اسم با مسمّایی دارد! او البته به خوبی می تواند خودش را "عادل" هم جلوه بدهد. نمونه اش این بود که پس از ترسیم نقطه فرضی خط الرأس زاویه گل تراکتورسازی به شکل "پرسپکتیو" بارها با صدای بلند گفت: "اعتراف می کنم که اشتباه کرده ام". چون در حین گزارش بازی قویا تأکید داشته که گل حاج صفی به پرسپولیس آفساید بوده است! گرچه این اعتراف هم تفاوتی در بطن ماجرا نداشت ولی به نظر می رسد اتفاقات مربوط به دوقطبی شدن طرفداران تیم ملی نیز شرایطی مشابه با نقطه پرسپکتیو را در عادل ایجاد کرده که در این یکی دو برنامه اخیرش برای ایجاد "وحدت ملی" برای کمک به تیم ملی به تکاپو افتاده است! گرچه برخی افراد بدبین، باز هم این رفتارها را در جهت حمایت از کی روش تلقی می کنند تا در این روزهای باقیمانده به جام ملتها، همه چیز برای کسب موفقیت تیم ملی و در رأس آن کی روش مهیا باشد! قطعا موفقیت تیم ملی در جام ملتها پرچم حامیان سرمربی پرتغالی را در کل کشور بالا خواهد برد و البته در نهایت به سود فوتبال ملی ایران هم خواهد بود اما قطعا دادگاهی "عادل" هم نیاز است که تقصیرات عاملان این دو قطبی شدن را در کفه ترازوی عدالت نشانده و سهم شان در ایجاد این همه تفرقه و دوری بین پرطرفدارترین تیم باشگاهی ایران با تیم ملی را عیان کند.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت خبری مشرق نیوز ، تاریخ انتشار: 14 آذر 1397 ، کدخبر: 916798 ، www.mashreghnews.ir