پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۱۹۰۹۴۰
تاریخ انتشار : ۰۴ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۰:۱۳
وقتی بیخ گوشمان یک نیروی موثر و غیر سیاسی که می دانیم سی سال دیگر هم دنبال نماینده شدن و پست های سیاسی نیست را حی و حاضر داریم و به توانمندی و مهارت هایش ایمان و آگاهی داریم چرا دوباره سرنا را از سر گشادش بزنیم؟
شعار سال : شالویی مظلوم ترین مدیر ارشاد استان است. او با آن همه سوابق خوب مدیریتی در داخل و خارج از ایران درست زمانی ابلاغ اداره کل مازندران را گرفت که پای ارشادی ها به دلیل برخی توضیحات به دیوان محاسبات باز شد. نتیجه بازرسی ها هنوز معلوم نیست و هیچ گزارشی از نتایج تحقیقات تا این لحظه منتشر نشده است. اما حساسیت موضوع آنقدر بالا بود که ذیحسابی به امر مافوق یا پاره ای موارد دیگر اقدام به مسدودسازی حساب های مرتبط با بودجه فرهنگی کرد و شالویی ماند و خزانه خالی و معترضان طلبکار!

این ها را بگذارید کنار ضعف معاون هنری و برخی دوایر دیگر که از گذشته باقی بود و از همه مهم تر تنهایی شالویی به لحاظ پشتیبانی اداری در دستگاه های دیگر و مجمع نمایندگان استان بود که مزید بر علت شد تا وی به لحاظ فردی و درونی هم به دلیل دوری از خانواده و عدم رغبت به حضور در اینجا دچار کشمکش هایی شخصی شود.

نماندن وی در اینجا برای ما از پیش قطعی بود و همین هم موجب نگرانی مان می شد. نگرانی از اینکه این بار چه کسی قرار است بیاید برای بسیاری از جمله صاحب این قلم موجب شد از قبل چندین و چند موضع بگیریم. به شخصه یادداشتی به حسین زادگان استاندار نوشتم و از وی خواستم این بار نگذارد تهران هر که خودش خواست را به مازندران بفرستد. از وی خواستم نظر سنجی کند و همه اهل نظر را از هر جا به مشارکت فکری فرا بخواند و بهترین تصمیم را بگیرد و نتیجه را برای بررسی با وزیر و نمایندگان استان به اشتراک بگذارد.

مشخصا در آن یادداشت ذکر نام کردم و گفتم خیلی ها در جمع هنرمندان و رسانه ها و اهالی فرهنگ و ادب بر این باورند که معاون فعلی فرهنگی اداره کل (عباس زارع)، شایسته ترین فرد برای مدیر کلی است به این خاطر که دست کم معاون فرهنگی سه مدیر کل بوده و در تمام این سالیان دراز نه آنکه در تمامی بخشها موفقیت کامل داشته اما کارنامه او و زیر مجموعه توانمندش گویای موفقیت های عدیده در بخش های مختلف است که منجر به صدور لوح تقدیرهای معتبر و متعدد ملی برای مدیران شده است.

به راستی هم، این امثال وی و سایر زیرمجموعه ها هستند که مدیر می سازند و یا مدیر خود ساخته را مدیرتر می کنند. اگر نه آن ها که بخشنامه ها و قوانین مرتبط وزارتخانه را در مطبوعات و موسسات و تشکل ها و... حتی تورق هم نکرده بودند، چگونه توانستند برای خود اعتبار عمومی بیاورند؟ به آقای حسین زادگان نوشتم که معاون فعلی فرهنگی اداره کل به لحاظ روابط عمومی، آشنایی و ارتباط با اهل سیاست و کانون های مذهبی و علمای ارشد و عظام و مجمع نمایندگان استان و مدیران ارشد دولتی به ویژه با شخص خودتان، آشنایی و سطح همکاری ایده آلی دارد و خواستم تنها به درخواست من هم توجه نکند، تلفن را بردارد و با دیگران نیز گفتگو کند. آنگاه برایشان مسجل می شود که امروز و در این چالش و سکون و رخوت و تردید و ناامیدی، هیچکس همچون وی نمی تواند مثمر ثمر واقع شود.

این دغدغه های ما را پایانی نیست از بس دیده ایم مدیران ارشاد یا از پیش در کار انتخابات و حضور در شورا یا مجلس بوده اند یا قصد داشتند این راه غیر مرتبط با اصل اهداف ارشاد را بروند و آمدند و همه از زیر مجموعه گرفته تا ما را سرباز بی مزد و مواجب صفحه شطرنج سیاست خود کردند تا تبلیغاتی کنند و خودی بنمایانند و خیز بردارند برای صندلی بهارستان و خسته هم نمی شوند از اینکه می بینند رای ندارند و باز هم این سودا را در سر می پرورانند.

حالا و در روزهایی که موضوع نماندن دکتر شالویی جدی تر از همیشه مطرح شده، می شنویم که فردی محترم و عزیز در یک فرایند سیاسی گونه برای این منصب پیشنهاد می شود. سوابق مدیریت فرهنگی این جوان آملی نشان از نگاه توسعه مندانه و پویا دارد. اهالی فرهنگ و هنر آمل از عملکردش بسیار رضایت داشتند و به پاس آن نگاه خوبش(که لابد سیاسی و برای جلب آراء نبود) در جریان کاندیداتوری اش در انتخابات اخیر شورا برایش سنگ تمام گذاشتند. او با اقتدار و فاصله بسیار از رقبا؛ به شورای شهر راه یافت و اتفاقا این همان زنگ خطری است که دارد به طور علنی بیخ گوشمان صدا می کند.

وی صد در صد شایسته انتخاب شهروندانش با رای بالا بود و به همین یک دلیل است که عرض می کنم شایسته حضور در یک پست بالای فرهنگی نیست. چون ذاتا سیاسی و سوداگر سیاست است و مزه این رای به زبانش مانده است و همین موجب می شود طعم واقعی توسعه و تقویت همه جانبه فرهنگ را فراموش کند. ارشاد اگر تا امروز هنوز ارشاد نشده؛ اگر بعد از دو دهه هنوز تالار بزرگ مرکزی اش در ساری افتتاح نشده و اگر در ساختار و آرشیو و توسعه عمومی و نقطه به نقطه و آینده نگری در سطح ایده آل نیست؛ به دلیل همین نگاه های سیاسی و انتخاباتی مدیران سابق و اسبق و اسبق تر است.

سیاست آدم و اهل خودش را می طلبد و این آدم صد در صد یک فرد فرهنگی کامل و عاشق نیست بلکه فردی است که به عشق سیاست و برای جلب افکار عمومی و رای آوری؛ فرهنگ را توسعه می دهد. نمونه اش هدایت بسیاری از بودجه های پراکنده در زمان مدیریت سابق به شهرستان نوشهر است. عرصه سیاست و مجلس و شورا، پا به سن گذاشته هایی مانند بزرگ نیا و عباسعلی ابراهیمی و جاودانی را هم از مسیر حقیقی توسعه دور کرده، چه رسد به جوانی که هنوز اول سودای سیاسی اش را سپری می کند و البته لیاقتش را هم دارد.

به هر ترتیب جایی که آب هست چه نیازی به تیمم است؟ وقتی بیخ گوشمان یک نیروی موثر و غیر سیاسی که می دانیم سی سال دیگر هم دنبال نماینده شدن و پست های سیاسی نیست را حی و حاضر داریم و به توانمندی و مهارت هایش علیرغم ضعف برخی موارد که در ذات هر مجموعه و اجتماع بشری است، ایمان و آگاهی داریم چرا دوباره سرنا را از سر گشادش بزنیم؟ این جوان موفق و محبوب آملی البته حق و امکان و لیاقت این را دارد که همین دوره و تا حس حضورش در بهارستان داغ است برای رقابتی بزرگتر و جانانه در شهر خویش آماده شود و فریب وعده های آن نماینده فعلی(بخوانید رقیبش) را نخورد که دارد خودش را به آب و آتش می زند تا ابلاغش را بگیرد. کاش ایشان از همین حالا به او بگوید آمده و آماده است تا به مجلس برود و رییس کمیسیون فرهنگی آنجا شود تا در نگاهی کلی تر ساختار قانونی وزارت فرهنگ و ارشاد را جهت رفاه تمام هنرمندان عزیز میهن ترمیم و تصحیح کند. آقای دکتر حسین زادگان عزیز هم نگران این نباشد که فردا چند رسانه و فرد سیاسی به رسم مالوف و دیرین ایشان را متهم به ساروی بازی کنند. به قول معروف:(همیشه شعبون یک بار هم رمضون!)

در واقع انتخاب مدیر خوب مهم است نه اینکه مدیر از کدام شهر خوب است. ضمن اینکه بعید می دانم هیچ نماینده مجلس و اهل سیاست و نظر و حزب و دسته و اهل فرهنگ و هنری در استان باشد که از این انتخاب تعجب کند یا شگفت زده شود و یا مخالفتی منصفانه و عادلانه با این انتصاب داشته باشد. از آقای دکتر یوسف نژاد و مهندس دامادی انتظار می رود این نظر سنجی را در جمع مجمع به عمل آورند تا آنجا هم بهترین تصمیم را بگیرد.
شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازپایگاه خبری مجلس مازندران،تاریخ انتشار:1 اسفند 1397،کد خبر:237007،www.mazandmajles.ir

اخبار مرتبط
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین