شعار سال: دریای خزر بعد
از منطقه خلیج فارس و سیبری سومین منبع انرژی جهان است که بر اساس اعلام سازمان
انرژی جهانی، مجموع ذخایر تأییدشده نفت خام و گاز طبيعي
دریای خزر بالغ بر صدميليارد بشكه نفت و 12 تريليون مترمكعب گاز تخمين زده شده
است؛ ارقامی که به وضوح نشان میدهد دریای خزر علاوه بر موقعیت
ژئوپليتیک، بهلحاظ ذخایر نفت و گاز از اهمیت
زیادی برای کشورهای حاشیه خزر برخوردار است. این درجه از اهمیت بود که سبب شد پس
از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کشورهای تازهاستقلالیافته
حاشیهای خزر فعالیتهای اکتشافی
گستردهای را در این منطقه آغاز کنند،
اما در این بین، ایران چه عملکردی داشته است؟ اکنون در شرایطی که کشورهای
حاشیه خزر کماکان به توسعه فعالیتهای خود برای بهرهمندی بیشتر از ظرفیتهای
هیدروکربوری خزر ادامه میدهند، سیاستگذاری
و برنامه صنعت نفت ایران برای استفاده از پتانسیلهای این
ناحیه چیست؟ در فروردينماه امسال، در سفر حسن روحانی،
رئیسجمهور به جمهوری آذربایجان، تفاهمنامهای بین ايران و جمهوري آذربايجان برای
برداشت از میادین مشترک نفت و گاز به امضا رسيد كه در قالب «شکستن قفل خزر» از آن ياد
شد. وزیر نفت آن روزها خبر داده بود که «ایران برای توسعه همکاریها، درباره دو
بلوک مهم از دریای خزر تفاهم کرده تا بدون ورود به بحث رژیم حقوقی، همکاری را شروع
کند و بهاینترتیب، با توسعه این دو بلوک، بهصورت 50
-50 از آنها برداشت خواهیم کرد». علی اصولی، مدیرعامل شرکت نفت
خزر داشت از آخرين اخبار نفت خزر ميگويد. او با اشاره به ادامه مذاكرات
ايران و جمهوري آذربايجان در قالب يادداشتتفاهم بدون درنظرگرفتن تحريمها، ميگويد: «نخستین باری است که دو
کشور میخواهند در بلوکی که صددرصد متعلق به هیچکدام نیست، فعالیت کنند و کار با
پیچیدگیهای زیادی همراه است...». اصولي همچنين از آغاز انتقال و سوآپ انرژی با
همكاري برخي كشورهاي ساحلي نيز خبر ميدهد.
تمركز
بر ميدانهاي جنوبي در
اولويت
مدیرعامل شرکت نفت خزر با تأكيد بر ضرورت فراهمكردن زيرساختها براي توسعه در اين حوزه، میگوید:
«توسعه ساختارهای هیدروکربوری در خزر با توجه به ضرورت استفاده از تکنولوژیهای
پیشرفته، در صورت مشارکت و جذب سرمایه و فناوری خارجی امکانپذیر
است. اما این را هم فراموش نکنید که صنعت نفت ایران با وجود برخورداری از ذخایر
فراوان در جنوب کشور که سابقه صدساله در برداشت از آن دارد، بدیهی است که در شرایط
اقتصادی فعلی بر میدانهای جنوبی اعم از خشکی و دریایی تمرکز بیشتری داشته باشد.»
نكتهاي كه اين مقام مسئول به آن اشاره
ميكند، تفاوت جايگاه ذخایر هیدروکربوری خزر در اقتصاد ايران و ديگر كشورهاي حاشيه
خزر است. به گفته او «تقریبا تمام اتکای جمهوری آذربایجان در حوزه نفت و گاز به
منابع دریای خزر است و طبیعی است صنعت نفت ایران که بیش از یک قرن است تمرکز خود
را بر فعالیتهای اکتشافی و توسعهای در جنوب کشور گذاشته، نگاه متفاوتی به برداشت نفت
از خزر داشته باشد. این را هم باید اضافه کنیم که حتی با این تفاسیر، رویکرد دیگر
کشورهای حاشیه خزر هم برای تولید و توسعه در این منطقه، از متغیرهایی مانند بهای
نفت در بازارهای جهانی و میزان توجیه اقتصادی هزینههای
استحصال نفت از دریا در برهههای زمانی مختلف تأثیر میپذیرد.»
اصولی نتیجهگیری میکند:
«بنابراین اگرچه طبیعی است در شرایطی کنونی شرکت نفت خزر هم مانند سایر بخشها با
کندی فعالیتها روبهرو باشد و توسعه میدانها فعلا در اولویت قرار نگيرد، اما این
تصمیم لزوما ناشی از کمرنگشدن حضور شرکتهای خارجی یا موانع پیشروی برجام نیست؛
بلکه سیاست فعلی شرکت ملی نفت ایران بر این مبناست و نفت خزر هم از سیاستهای کلان
صنعت نفت تبعیت میکند. ما به اقدامات، مذاکرات و
برنامهریزیهای خود ادامه میدهیم تا هر زمانی که سیاست توسعه در خزر در دستور کار قرار گرفت، مقدمات کار
برای شروع فعالیتها فراهم باشد.»
نیاز به سرمایه و فناوری قابل انکار نیست
او به موفقیت در کشف نفت در دریای خزر در دوره قبلی تحریم هم اشاره میکند: «ایران در سال ۱۳۹۱ و در اوج تحریم و محدودیتهای بینالمللی
و صرفا با اتکا به توانمندیهای داخلی و بهرهگیری از ظرفیتهای نیروی انسانی و لجستیکی،
موفق شد برای نخستینبار بدون حضور شرکتهای خارجی، با
اکتشاف در دریای خزر به نفت برسد. این اتفاق دوباره در سال ۱۳۹۳ یعنی قبل از اجرای برجام نیز تکرار شد، به این صورت که با
حفاری موفق دومین چاه اکتشافی، اکتشاف قبلی نفت در خزر تأیید شد و امروز ميتوانيم
اعلام کنیم
تنها در یکی از لایههای میدان سردارجنگل حداقل دو میلیارد بشکه نفت ذخیره درجا داریم
که ۵۰۰ میلیون بشکه آن قابل استحصال
است. اگر در زمان تحریمهای قبلی، در مدت دو سال توانستیم به کشف نفت در آبهای
عمیق خزر برسیم، امروز با توجه به تجربه قبلی و دانش بهدستآمده از سوی متخصصان
داخلی میتوانیم با هزینههای پایینتر و در مدت زمان خیلی کمتر درخصوص ساختارهای
نفتی خزر اقدامهای عملیاتی انجام دهیم.»
مذاكره
موازي با شركتهاي داخلي و
خارجي
البته مدیرعامل شرکت نفت خزر، نیاز به سرمایهگذاریهای خارجی و فناوریهای روز
را برای توسعه خزر انکار نمیکند و میگوید:
«منظور من این نیست که با اتکای صرف به شرکتهای داخلی میتوان به هدف تکمیل
زنجیره اکتشاف، تولید، فراورش و انتقال نفت از خزر دست یافت. همه میدانیم کار در
آبهای عمیق خزر به سرمایه و فناوریهای پیشرفته نیاز دارد. با توجه به ویژگیهای
دریای خزر از جمله عمیق و بسته بودن این دریا و همچنین نداشتن سابقه همکاری ایران در
فعالیتهای اکتشافی و توسعهای در آبهای عمیق، ضرورت حضور شرکتهای بینالمللی با
فناوری بالا بهمنظور کاهش ریسک عملیات در این
دریا ضروری به نظر میرسد و ما نیز به دنبال استفاده از این فرصت هستیم، اما
فعالیت خود را محدود به حضور شرکتهای خارجی نکردهایم و موازی با مذاکره با این شرکتها،
با شرکتهای داخلی نیز در حال مذاکره هستیم.»
اصولی ادامه میدهد: «همکاری با شرکتهای خارجی
هزینه فعالیت و زمان را برای ما کاهش میدهد، ضمن اینکه بهرهوری را هم بالا میبرد،
اما در دنیای امروز هیچچیز منحصر نیست و سطح تعاملات به قدری گسترده شده که میتوان
حتی با وجود تحریمها کار را به روشهای مختلف دنبال کرد.»
ادامه
روند مذاکرات ایران و آذربایجان
در بحث توسعه روابط خارجی حوزه دریای خزر، امضای یادداشت تفاهم همکاری ایران
و جمهوری آذربایجان برای استفاده مشترک از ظرفیتهای
موجود در خزر، مهمترین رویداد یک سال اخیر در این
حوزه به شمار میرود که مدیرعامل شرکت نفت خزر دراینباره
میگوید: «با توجه به توافق رؤسایجمهور پنج کشور حوزه
دریای خزر و همچنین امضای تفاهمنامه رؤسای جمهوری ایران و آذربایجان، هماکنون در
کنار سایر مذاکرات، در حال پیگیری تفاهمنامه همکاریهای نفتی و گازی با کشور
آذربایجان هستیم و به این منظور جلسات مشترکی نیز به زودی برگزار خواهد شد. بههرحال
نخستین باری است که دو کشور میخواهند در بلوکی که صددرصد متعلق به هیچکدام نیست،
فعالیت کنند و کار با پیچیدگیهای زیادی همراه است، ضمن اینکه شرایط جهانی بازار
نفت هم بهطور طبیعی، فعالیتهای توسعهای در آبهای عمیق را تحتتأثیر قرار داده،
بهویژه دریای خزر که حوزهای خاص و محصور است.»
آغاز انتقال و سوآپ انرژی با همكاري برخي كشورهاي ساحلي
برایند صحبتهای مدیرعامل شرکت نفت خزر این
است که با وجود ادامه روند مذاکرات با شرکتهای
خارجی حتی در شرایط ویژه کنونی، فعالیتهای این شرکت به قراردادهای سیاسی و بینالمللی
گره نخورده است و طبق صحبتهای حسن روحاني، رئيسجمهوری، در نشست سران کشورهای دریای خزر، همکاری در
حوزه انرژی از جمله انتقال و سوآپ انرژی از موضوعات مهم دیگر دریای خزر است و فعاليتها در اين حوزه با برخي از كشورهاي ساحلي با جديت
آغاز شده است. او با بیان اینکه هنر مدیریت این است که بتواند از مؤلفههای سیاسی،
امنیتی، بینالمللی و فرصتهای دیپلماتیکی که مقامات سیاسی برای کشور ایجاد میکنند
حداکثر استفاده را ببرد، یادآور میشود: «ما نیز پس از برجام به
دنبال این بودیم تا از همکاری با شرکتهای بینالمللی در راستای تحقق اهدافمان
یعنی بهکارگیری فناوری نوین و افزایش بهرهوری استفاده کنیم، اما این به آن معنا
نیست که فعالیتهایمان را به قراردادهای سیاسی و بینالمللی محدوده کرده باشیم».
از او درباره چگونگي استفاده از توانمندیها و
ظرفیتهای داخلی برای اکتشاف و توسعه در خزر ميپرسیم. مدیرعامل شرکت نفت خزر در پاسخ به اين پرسش،
به برخورداری این شرکت از سرمایه انسانی متخصص اشاره میکند و ميگويد: امروز وضع شرکتهای ایرانی نسبت به پنج سال قبل
بسیار بهتر شده و شرکتهایی در حوزه داخل فعالیت میکنند
که میتوانند مستقیم یا غیرمستقیم با شریکشدن با شرکتهای خارجی، فعالیتهای
مدنظر ایران را در دریای خزر انجام دهند، البته تعداد شرکتهای ایرانی در این بخش
محدود است و ما هم باید ریسک هزینه و زمان را با توجه به کمتجربگی شرکتهای
ایرانی در این بخش بپذیریم. در مذاکراتی هم که با شرکتهای خارجی داشتهایم، به
آنها یادآور شدیم که برای کار در خزر باید با شرکتهای ایرانی همکاری کنند. ساخت سکوی
نیمهشناور ایران امیرکبیر و ساخت سه فروند شناور
چندمنظوره کاسپین یکیدیگر از مصادیق تخصص و توانمندی کارکنان صنعت نفت است.
وزرات نفت در سال 1380 ساخت یک دستگاه سکوی حفاری نیمهشناور
به نام امیرکبیر را در دستور کار قرار داد که این سکو از سال 1388 عملیات حفاری در
حوزه خزر جنوبی را آغاز کرد. به گفته مدیرعامل شرکت نفت خزر، سکو و شناورهای ما در
دریای خزر یکی از سرمایههای خوب ایران است؛ به نحوی که بارها درخواست اجاره آن مطرح
شده، اما به دلیل اولویت فعالیت این سکو در ایران، اجاره آن به کشورهای همسایه در
برنامه نیست. اصولی این را هم میگوید که اورهال سکوی امیرکبیر در
دستور کار است و با توجه به استفاده از تجهیزات پیشرفته در ساخت این سکوی عظیم ۱۵هزار تنی، برای تعمیرات به تأمین برخی
تجهیزات از خارج کشور نیاز است و درعینحال، به فراخور امکانات موجود، بهروزرسانی
ناوگان دریایی نفت خزر دنبال میشود.
لزوم
انعقاد قراردادهاي مشاركت در توليد
با اينكه امروز با توجه به اولويتبنديهاي وزارت نفت، انجام فعالیتهای توسعهای در خزر، اولویت شرکت ملی نفت ایران نیست؛ اما
شرایط و متغیرهای بازار نفت همیشه ثابت نیستند؛ در نتیجه تصمیمات توسعهای نیز بدون تغییر نمیماند
و به همين سبب بايد تمهیدات و مقدمات آن را به تدریج فراهم كرد. به گفته اين مقام مسئول، یکی از این تمهیدات، این است
که با توجه به مرسومبودن و مقبوليت قالب قراردادی مشاركت در توليد و علاقهمندی سرمايهگذاران
به اين قالب قراردادی در دريای خزر، استفاده از اين نوع قراردادها در دستور کار
قرار گیرد. فراموش نکنیم توسعه در آبهای عمیق ریسک بالایی دارد و
ترکمنستان و آذربایجان، فعالیتهای توسعهای
خود را با اتکا به همین مدل قراردادی پیش میبرند.
براي
نفت خزر چه كردهايم؟
پیش از انقلاب، اکتشاف ذخایر نفت و گاز دریای خزر به دلایل مختلف از
جمله نبود انگیزه اقتصادی با توجه به منابع سرشار هیدروکربوری در مناطق جنوب ایران
و نزدیکی مناطق نفتخیز به پایانههای صادراتی، مورد توجه جدی قرار
نداشت، اما از مهمترين اقدامات در سه دهه اخير ميتوان به عملیات لرزهنگاری دوبعدی و پردازش خطوط لرزهای
در منطقه کمعمق ساحلی به طول هفتهزارو 200
کیلومتر، عملیات لرزهنگاری دوبعدی در مناطق کمعمق به طول پنجهزارو 600 کیلومتر،
ساخت تجهیزات زیربنایی شامل احداث حوضچه آرامش، ساخت دکل حفاری ایرانخزر، ساخت سه اسکله تخلیه مواد نفتی و اسکله تعمیراتی
و احداث پایگاه پشتیبانی برای عملیات حفاری، همچنین تدوین طرح جامع راهبردی نفت
خزر، اولویتبندی ساختارهای شناساییشده و انتخاب بلوک 6.2 به
عنوان نخستین اولویت اکتشافی، ساخت سکوی 15 هزار تنی نیمهشناور
ایران امیرکبیر، انجام عملیات بسترشناسی روی بلوکهای
اکتشافی 6 و 29 و 8 با هدف شناسایی مخاطرههای حفاری در بستر دریا و لایههای سطحی، حفاری و کشف نفت در خزر در سالهای 1388 تا 1393، حفاری چاه اکتشافی در منطقه صوفیکم
استان گلستان تا عمق 2270 متری و انجام مطالعات زمینشناسی
روسطحی منطقه گرگان و گنبد در ناحیه دریای خزر اشاره كرد.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه شرق، تاریخ انتشار 11 اسفند 97، شماره: 3379