گردشگرانی که یکباره امدادگر بحران شدند

سیل که آمد، وسایلشان را برداشتند و راه افتادند برای کمک. توانایی‌اش را داشتند و می‌دانستند چه باید کرد. امدادگر نیستند اما اهل کارهای هیجانی و ماجراجویی‌های خطرناکند؛ اهل زیپ لاین و جامپینگ پاندولی و راپل و دره‌نوردی.

شعار سال: «حسین کرم اللهی» مؤسس یک باشگاه کوهنوردی در خرم‌آباد لرستان است با ۴۳ عضو ثابت و ۱۵۰ عضو فعال که در برنامه‌ها شرکت می‌کنند. شاخه‌ای از فعالیت‌های باشگاه که به ماجراجویی اختصاص دارد، «هوف» نامیده‌اند که در گویش لری به معنای ترس و هیجان است. به همراه دوستانش «عباس ملکی» و «رضا قوچیفر» مدیران هوف هستند و تورهای ماجراجویی زیپ لاین، سوئینگ (جامپینگ پاندولی)، راپل (عملیات فرود) و دره نوردی برای علاقه‌مندانی از سراسر ایران برگزار می‌کنند. طی ۱۰ ماه که از راه‌اندازی هوف گذشته تابه‌حال حدود ۲۰ تور برگزار کرده‌اند هر بار برای حدود ۳۰ نفر. ماجراجویی می‌کردند در طبیعت زیبای لرستان و لذت می‌بردند تا اینکه سیل آمد و کارهای سخت آورد. صدایشان کردند برای کمک انگار؛ نداهایی از درونشان شنیدند که بشتابید حالا که می‌توانید.

وقتی پل‌ها خراب شد

می‌دانستند که امدادرسانی در سیل آسان نیست و دردسرها و خطرهای ویژه دارد. اما حسین می‌گوید: «می‌دانستیم بچه‌های گروه ما خلاق‌اند و راهش را پیدا می‌کنند. وسایلمان را جمع کردیم که برویم آق قلا که سیل به استان لرستان رسید و ماندگار شدیم. خرم‌رود که از میان شهر خرم‌آباد می‌گذرد طغیان کرد و آب و گل‌ولای به خانه‌ها سرریز شد. پس از فروکش کردن سیلاب رفتیم برای پاک‌سازی و لایروبی خانه‌ها. هفته بعدش سیل دوم به لرستان رسید و به پل‌دختر و معمولان و کوهدشت و نورآباد خسارت زد و اغلب پل‌ها خراب شد. همان موقع در رسانه‌ها شنیدیم که دو خانم باردار در معمولان آن‌سوی رود گیر افتاده‌اند و راهی برای انتقال آنان وجود ندارد. به دلیل شرایط آب و هوایی امکان پرواز بالگرد برای نجاتشان نیز وجود نداشت. به فکرم رسید با یک عملیات زیپ‌لاین می‌توان آن‌ها را نجات داد. زیپ‌لاین روشی برای انتقال هوایی انفرادی از طریق کابل و تجهیزات ایمنی مخصوص است. این بار وسایلمان را جمع کردیم و بردیم معمولان ولی تا برسیم آن خانم‌ها را از یک‌راه فرعی کوهستانی نجات داده بودند. روز ۱۳ فروردین که روز تولدم بود راه افتادیم به سمت پل‌دختر که وضعیتی بحرانی داشت. هشت نفر از اعضای هوف و هیات کوهنوردی استان لرستان بودیم. قبلاً در فضای مجازی فراخوان داده بودیم و طی این دو روز مقدار زیادی کمک مردمی جمع کرده بودیم. همه را بار دو وانت کردیم و بردیم پل‌دختر.»

۵۰ نفر، ۴ تن مواد غذایی!

در پل‌دختر پنج روز فقط کمک توزیع می‌کردند؛ اقلام ضروری که از سراسر ایران به دستشان می‌رسید. تعداد دیگری از اعضای هوف به آن‌ها پیوستند و حالا گروهی ۱۵ نفری بودند. یک گروه شناسایی تشکیل دادند تا گرفتاران سیل را بیابند. معلوم شد پل ارتباطی مورانی به کیان‌آباد تخریب‌شده و اهالی تعدادی از روستاها در میان سیل محاصره‌شده‌اند. باقی ماجرا از زبان حسین: «ارتش آنجا ۱۰ فروند بالگرد داشت که به دلیل بارندگی و شرایط بد آب و هوایی با دشواری پرواز می‌کردند. درحالی‌که به امداد فوری نیاز بود. با کمک یک بالگرد سیم‌بکسل را روی مسیر رود نصب کردیم و مسیری ۷۰ متری برای زیپ لاین ایجاد شد. بلافاصله با قرقره و طناب حمایت شروع کردیم به انتقال افراد و مواد غذایی. دو روز آنجا بودیم و حدود ۵۰ نفر و چهار تن مواد غذایی را جابه‌جا کردیم. مواد غذایی را از مورانی می‌رساندیم به کیان‌آباد و ازآنجا به دست اهالی روستاهای دیگر هم می‌رسید.»

کارشان همین‌جا تمام نشد. زیپ لاین دیگری هم در چم مهر نصب کردند برای انتقال لوله‌های آب. به دلیل تخریب لوله‌های آب قدیمی و برای آب‌رسانی مجدد به روستاها لازم بود زیپ لاینی ۲۵۰ متری نصب شود؛ تمامی لوله‌ها در یک روز منتقل شد.

پل‌های معلق

هفت روز در مناطق سیل‌زده کارکردند و بیستم فروردین به شهرشان بازگشتند. حالا هم آرام نگرفته‌اند؛ مشغول طرحی ابتکاری هستند برای نصب پل‌های معلق به‌جای پل‌های تخریب‌شده در الشتر و چگنی. حسین توضیح می‌دهد: «پل‌های سیمانی و آهنی ماشین‌رو تخریب‌شده‌اند و دوباره به این سادگی‌ها نمی‌توان آن‌ها را ساخت. درحالی‌که مردم به راه‌های ارتباطی نیاز دارند تا زندگی در مناطق سیل‌زده سریع‌تر به حالت عادی بازگردد. پیشنهاد دادیم با کابل و تخته‌های چوبی، پل‌های معلقی بسازیم تا لااقل تردد افراد ممکن شود. با فرمانداری صحبت کردیم و قصد داریم از مردم نیز کمک بگیریم تا هر چه زودتر این پل‌ها ساخته شود.»