شعار سال: روزنامه شهروند در ادامه نوشت: «جم» بعد از فارسی‌وان که مدتی توانست تماشاگران ایرانی را به سریال‌های خود جذب کند، در‌ سال ٢٠٠٦ تعداد شبکه‌های خود را افزایش داد؛ طوری که درحال حاضر قریب به ٢٠ شبکه دارد که بخش زیادی از آنها به زبان فارسی، کردی، عربی و آذری است. بعد هم ارتباط با بازیگران داخل کشور را آغاز کرد که به پیوستن تعدادی از آنها به این شبکه انجامید. هرچند بازیگرانی که به «جم» پیوستند، چندان معروف و مشهور نبودند اما خبر آن به سرعت در فضای مجازی و بین تمام اقشار جامعه پیچید؛ صدف طاهریان، چکامه چمن‌ماه، رابعه اسکویی، بهارک صالح‌نیا و مانی کسرائیان. در ٢روز گذشته نیز خبر پیوستن پردیس افکاری به این شبکه منتشر شد. در مقابل موج انتقادی که علیه این مهاجرت‌ها به راه افتاد، برخی از این بازیگران واکنش نشان دادند و از وضع نابسامان و حتی فساد موجود در این عرصه در داخل ایران، خبر دادند. هرچند برخی این گفته‌ها را صرفا توجیهی برای خروج از کشور و پشت کردن به وطن نام دادند، اما با انتشار نامه‌ای ازسوی جمعی از بازیگران زن خطاب به معاونت سیمای پیشین، ماجرا رنگ دیگری گرفت. در این نامه عنوان شده بود؛ وضع تأهل در زنان بازیگر باعث شده برخی تهیه‌کنندگان به آنها بی‌توجه باشند. درحالی صداوسیما در واپسین روزهای ریاست سرافراز آنقدرها حاشیه داشت که این نامه لابه‌لای حواشی گم شود، اما واضح آن است که این سازمان همچنان استراتژی قهری خود را روی میز دارد. عده‌ای هم بر این باورند که وضع اقتصادی صداوسیما حتی نابسامان‌تر از آن است که اصولا بتوان چیزی به نام استراتژی برای آن متصور بود. شاید هم استراتژی قهری صداوسیما ملهم از همان روش پیشین باشد.

با وجود انتقادهای مختلف بازیگران سرشناس نظیر پرستویی از وضع تلویزیون، امسال هم این رسانه خالی از سریال‌های جذاب بود؛ سریال‌هایی که دست‌کم پاسخگوی بخشی از نیاز جامعه باشند نه نیاز مدیران صداوسیما! امسال با وجود پخش «پادری» و سریال ضعیف «برادر»، تنها برنامه پرمخاطب سازمان همچنان «ماه‌عسل» علیخانی است، اما با یکی- دو برنامه پرمخاطب چطور می‌شود به مصاف شبکه‌ای رفت که به راحتی و بدون خط قرمزهای موجود در صداوسیما درحال ساخت سریال است؟! این پرسشی است که هنوز هیچ ‌کدام از مدیران صداوسیما برای آن پاسخی ندارند و اگر هم پاسخی داده‌اند، بیشتر به پاک کردن صورت مسأله شبیه بوده تا جواب. با این مقدمه حالا «من و تو» هم به میدان آمده تا بخشی از مخاطبان ایرانی داخل ایران را به سبد بینندگان خود اضافه کند. در پیام ویدیویی این شبکه از ایرانیان ساکن انگلیس که علاقه‌مند به بازیگری هستند، درخواست شده تا کلیپی برای شبکه بفرستند. البته شرط پذیرش بازیگری ازسوی این شبکه داشتن مجوز کار در انگلستان عنوان شده است. درمجموع شاید «من و تو» ترجیح داده بی‌حاشیه‌تر از «جم» حرکت کند اما به محض شروع ساخت سریال در این شبکه، باید منتظر خروج عده‌ای دیگر از بازیگران و پیوستن به آنها بود.

در هرحال اگر «جم» پیش از این با پخش سریال ترک و دوبله آنها به فارسی توانسته بود بخشی از مخاطبان فارسی‌زبان را به سمت خود بکشاند، «من و تو» نیز ساخت برنامه‌هایی پرمخاطب را در سابقه خود دارد؛ برنامه‌هایی مثل «بفرمایید شام» که در ایران ازسوی اقشار مختلف جامعه دنبال می‌شد. همچنین برنامه آکادمی خوانندگی و آواز این شبکه که موجی از پیامک‌ها از داخل ایران را به همراه داشت و به شکل هفتگی از این شبکه پخش می‌شد. در روزهای آینده خبرهای بیشتری از سریال‌سازی‌های هر دو شبکه به گوش خواهد رسید و مسئولان صداوسیما و مدیران فرهنگی هم احتمالا به روش پیشین خود ادامه خواهند داد؛ روش‌هایی ازجمله توقیف فیلم «آاااادت نمی‌کنیم» به خاطر پخش تیزر در شبکه «جم» و اقداماتی عجول و مستأصل از قبیل جمع‌آوری دیش‌های ماهواره‌ای از بام‌های خانه. پاسخ به این پرسش که آیا چنین روش‌هایی راهگشا بوده یا نه مجال این نوشته نیست. هرچند روشن است....

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی آنا، تاریخ انتشار 9 تیر 95 ، کد مطلب: 118286: www.ana.ir