شعار سال: عطريانفر افزود: «مهم این است که کارگزاران حاکمیت، هنر باهم اندیشیدن و پاسخ‌گفتن را بیاموزند. متأسفانه یک بیماری قدیمی در نهاد سیاست‌ورزی ایران وجود دارد و آن این است که هر کسی به اندک مسئولیتی دست پیدا می‌کند، به‌شکلی تمامیت‌طلب می‌شود؛ این‌هم شاید خصلت ناخودآگاهی باشد که ریشه آن در میراث منحوس گذشته نظام پادشاهی ایران است. ما باید بپذیریم هیچ‌کس مصون از خطا و پاسخ‌گویی نیست. در نظام سیاسی ایران، شاید مقام، موقعیت و نهادی مهم‌تر از نهاد رهبری نداشته باشیم و به همان نسبتی که دامنه اختیارات ولایت فقیه فراخ و بزرگ است، به همان نسبت، مسئولیت سنگینی بر دوش رهبری گذاشته شده و به همان نسبت نیز مسئولیت سنگینی بر عهده رئیس‌ قوه مجریه، یعنی رئیس‌جمهور است. به همین دلیل، نهایت تلاش ما باید این باشد که قبل از اینکه دیگران را متهم به ناکارآمدی، سنگ‌اندازی و همراهی‌نکردن کنیم، عملکرد خود را ارزیابی کنیم. مقام معظم رهبری در مقاطعی به نقد ناکارآمدی نهادهایی می‌پردازند که ذیل نهاد رهبری فعالیت می‌کنند؛ برای مثال ایشان در برهه‌های مختلف از برخی عملکردهای صدا‌وسیما انتقاد می‌کنند که این رفتار نشان می‌دهد رهبر انقلاب در نقد عملکردها، اهتمام ویژه‌ای به اصلاح دستگاه‌های زیر نظر خود دارد. این رفتار شایسته، اگر از سوی رئیس‌جمهور و دولت محترم شمرده شود و ایشان نیز نهادهای زیر نظر خود ازجمله وزارتخانه‌ها و سازمان‌های ذی‌ربط را نقد کنند، منطقی‌تر است. اگر دیگر نهادهای قدرت از‌جمله شوراهای شهر و روستا،‌ شهرداری‌ها و نهادهای مدنی دیگر، ابتدا عملکرد خود را زیر ذره‌بین قرار دهند، علاوه بر اینکه اعتماد مردم پابرجا می‌ماند، مشکلات موجود در این دستگاه‌ها نیز زودتر شناسایی و مرتفع می‌شود.»

نزدیکی کارگزاران به لاریجانی از اساس باطل است
عطريانفر در پاسخ به اين پرسش كه آيا كارگزاران با فاصله‌گرفتن از جريان اصلاح‌طلبي مي‌خواهد به افراد محافظه‌كاري مانند علي لاريجاني نزديك شود، گفت: «این گزاره از صدر تا ذیل باطل است. حزب کارگزاران به یمن اعتدال در رفتار، واقع‌گرایی در عمل سیاسی و پذیرش مسئولیت در حوزه‌ای که مأموریتی را عهده‌دار می‌شود و همچنین متکی بر شرایط عمومی نظام سیاسی ایران، با چشم باز و معطوف به منافع ملی سیاست‌ورزی می‌کند. از روزی که حزب کارگزاران وارد عرصه سیاسی کشور شد، 25 سال می‌گذرد؛ در این سال‌ها، کسانی بودند که منتقد هم بودند، اما روز‌به‌روز به نظریه کارگزاران نزدیک شدند؛ نه اینکه کارگزاران بخواهد از عقیده و نظر خود عقب‌نشینی کند. کارگزاران به‌عنوان یکی از ارکان مؤثر در شکل‌دهی اندیشه اصلاحات آغازگر، همواره مطرح بوده است؛ اندیشه‌ای که پس از پایان جنگ شروع شد. برخی از دوستان مصر هستند پایگاه حرکت اصلاحی را از سال 76 به بعد ترسیم کنند؛ در‌حالی‌که این‌طور نیست. حرکت اصلاحی به سال 68، درست پس از پایان جنگ برمی‌گردد. این مسئله نیز ارتباطی به فردیت آقای هاشمی‌رفسنجانی و دولت سازندگی ندارد؛ چراکه اصلاحات پس از جنگ تبدیل به مطالبه‌ای عمومی شده بود که خوشبختانه دولت آقای هاشمی‌رفسنجانی و شخص ایشان این مطالبه ملی را به‌خوبی درک کردند. جامعه پس از جنگ در انتظار زندگی بود. در دوران جنگ مادران، کودکان خود را با هدف شرکت در جنگ تربیت می‌کردند؛ ولی پس از سال 68، خانواده‌ها فرزندان خود را برای آینده‌ای درخشان، پایداری، گسترش رفاه، رشد و ارتقای سطح زندگی به دنیا می‌آوردند. این نوع نگاه به موضوع زندگی، امر مهمی است و بیانگر این است که مردم پرچم‌دار گفتمان اصلاحات در کشور هستند. جریان سازندگی بنا بر وظیفه تاریخی خود، در پاسخ به نیاز مردم گام‌های مهمی برداشت. سال76 نیز آقای خاتمی گام مؤثری در راستای تعمیق آن برداشت و توسعه اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را بر بستر گسترش شبکه‌های مجازی‌ای که زیرساخت آن در دولت سازندگی فراهم شده بود، مدیریت کرد.»

ورود روحاني به انتخابات، ابتكار كارگزاران بود
او ادامه داد: «برخی دوستان در جبهه مشارکت سابق احساس می‌کنند سهمشان از دیگر گروه‌های سیاسی اصلاح‌طلب باید بیشتر باشد؛ درحالی‌که این‌طور نیست و هر گروهی باید بر اساس ظرفیت‌های خود سهم داشته باشد. در سال 92، زمانی که آقای هاشمی به ناحق رد صلاحیت شد، جریان انتخابات چگونه تصمیم بر حمایت از آقای روحانی گرفت؟ این تصمیم نظریه جریان سازندگی بود که متکی بر اندیشه‌های آقای هاشمی‌رفسنجانی بود که نمی‌شود صحنه انتخابات را خالی کرد و باید در آن حضور پیدا کرد. حالا اگر نمی‌توانید به شخصیتی مستقل و متعلق به نیروهای خودی تکیه کنیم، یا موانعی بر سر راه حضور او است، می‌توانیم یک مرتبه پایین‌تر تنزل کنیم و کار را پیش ببریم. یا در بحث ریاست مجلس، برخی از دوستان خیرخواه متذکر می‌شدند در پارلمانی که اکثریت مطلقی وجود ندارد و ترکیب و آرایش گروه‌های سیاسی سه اقلیت است، هیچ اقلیتی نمی‌تواند مدعی همه پست‌ها و مناصب مجلس شود و لازم است هر اقلیتی برای پیروزی با گروه دیگر ائتلاف تشکیل دهد.»

موضع كرباسچي درباره پرونده نجفي دلسوزانه بود
او همچنين درباره مواضع اعضاي حزب كارگزاران درباره پرونده نجفي اظهار كرد: «در رابطه با پرونده آقاي نجفي، آقای کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران، از منظر دلسوزی و به‌ دلیل مظلومیت کسی که امروز برچسب قتل عمد به نامش نوشته شده است، پیام توییتری کوتاهی را منتشر کرد. آقای کرباسچی درباره اینکه چرا باید شخصیتی مانند آقای نجفی به این وضعیت روحی بد دچار شود، پیامی کوتاه و چندکلمه‌ای منتشر کرد تا بگوید زمانی که سران حزب کارگزاران بر نپذیرفتن مسئولیت شهرداری تهران تأکید می‌کردند، ولی با اصرار بی‌دلیل برخی دوستان روبه‌رو می‌شدند، اگر آن روز غیرموجه و بی‌مورد مقاومت نمی‌شد، شاید آقای نجفی امروز در بن‌بست زندگی و عوارض ناهنجار روحی و روانی قرار نمی‌گرفت.»

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه شرق، تاریخ انتشار 11 تیر 98، شماره: 3464