درباره روز جهانی اوتیسم چه می‌دانیم

اختلال طیف اوتیسم را بیشتر می‌توان یک اختلال نورولوژیکی که خودش را در سال‌های اولیه رشد کودک نمایان می‌کند معرفی نمود. این اختلال در بیماران اوتیستیک باعث می‌شود که مغز فرد مبتلا به اوتیسم نتواند در زمینه رفتار‌های اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی به‌درستی عمل کند و مزاحم او برای یادگیری چگونگی ارتباط و تعامل با دیگران به‌طور اجتماعی می‌شود. کودکان و بزرگسالان دارای اختلال طیف اوتیسم در زمینه ارتباط کلامی و غیرکلامی، مهارت‌های شناختی معمول، رفتار‌های اجتماعی، فعالیت‌های سرگرم‌کننده و بازی دارای مشکل می‌باشند. این اختلال قابل درمان نیست بلکه می‌توان فرد را مورد پشتیبانی قرار داد تا بتواند با این اختلال مادام العمر زندگی بهتر و باکیفیت تری داشته باشد. دوم آپریل، مصادف با ۱۳ فروردین، روز جهانی اتیسم و روز افرادی با طبیعت متفاوت است..

شعار سال: اوتیسم یک وضعیت تعریف شده رفتاری است، اما بوسیله چندین اختلال متفاوت شناخته شده و شناخته نشده مربوط به اعضا در عملکرد مغز به وجود می‌آید که بر رشد توانایی مغز برای به کار بردن اطلاعات تاثیرگذار است.

هدف اصلی درمان، نزدیک کردن عملکرد این کودکان به طیف طبیعی عملکردی است، توجه داشته باشیم که درمان ریشه‌کنی و از بین بردن بیماری امکان پذیر نیست.

برای این منظور از درمان‌های دارویی، آموزش‌های رفتاری و مداخلات اجتماعی می‌توان کمک گرفت. اهداف درمان‌های غیردارویی، پرداختن به شکل دهی رفتار‌ها به منظور کمک به شرکت در مدرسه و تشکیل روابط معنادار با همسالان و تقویت رفتار‌های قابل قبول اجتماعی و کاهش علایم رفتاری عجیب و تشویق مهارت‌های رشد ارتباط کلامی و غیر کلامی، اصلاح زبان و مراقبت از خود برای افزایش احتمال زندگی مستقل در بزرگسالی است.

در کلیپ زیر آن‌چه باید درباره اتیسم بدانید را می‌توانید مشاهده کنید.